ಫ್ಯೂಡಲ್, ಲಿಬರಲ್, ಸ್ಲೇವರಿ: ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳ ಭೌದ್ದಿಕ ದಾರಿದ್ರ್ಯ

ಡಾ. ಸಂತೋಷ್ ಕುಮಾರ‍್ ಪಿ.ಕೆ 

ಹೀಗೋಮ್ಮೆ ಮಾಸ್ತಿ ಹಾಗು ಕುರ್ತಕೋಟಿಯವರ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಓದುವಾಗ ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ವಿಚಾರಗಳು ಎಷ್ಟು ಆಪ್ತವಾಗಿದ್ದವು ಎಂದರೆ ಅವು ಇಂದಿಗೂ ಪ್ರಸ್ತುತ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಕೆ.ವಿ.ನಾರಾಯಣ ಸ್ವಾಮಿಯವರು ಮಾಸ್ತಿಯವರನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಸಂದರ್ಶನ ಮಾಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕೆ.ವಿ.ಎನ್ ರವರು ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುವ ರಭಸದಲ್ಲಿ ಲಿಬರಲ್/ಉದಾರವಾದಿ ಶಬ್ದವನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸದರಂತೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಮಾಸ್ತಿಯವರು ಹಾಗೆಂದರೇನು? ಎಂದು ಮರುಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿದರಂತೆ, ಕೊನೆಗೂ ಲಿಬರಲ್ ಅಥವಾ ಉದಾರವಾದಿ ಎಂದರೇನು ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸುವಲ್ಲಿ ಕೆ.ವಿ.ಎನ್ ವಿಫಲರಾಗಿ ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿದ್ದನ್ನು ಅವರೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮದಲ್ಲದ ಜೊತೆಗೆ ನಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗದ ಪದಗಳನ್ನು ಬಳಸುವುದರಿಂದ ನಿರುಪಯುಕ್ತವಾದ ಸಂಭಾಷಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಅದರ ತಾತ್ಪರ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಅದೇ ರೀತಿ ‘ನಿರೂಪಣಾ ಶಕ್ತಿ’ ಎಂಬ ಕುರ್ತಕೋಟಿಯವ ಲೇಖನವಿದೆ. ಆ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಕುಂ.ವೀರಭದ್ರಪ್ಪನವರು ‘ಫ್ಯೂಡಲ್’ ಪದವನ್ನು ಬಳಸುವ ಮೂಲಕ ಅವರ ತಂದೆಯವರ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ಎಷ್ಟು ಹದಗೆಡಿಸಿದರೆಂದರೆ, ಕುಂ.ವಿ.ಯವರು ಅವರ ತಂದೆಯ ಚಿತ್ರಣವನ್ನೂ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ, ಜೊತೆಗೆ ಫ್ಯೂಡಲ್ ಎಂಬುದನ್ನೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಸಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ.

ಇಂತಹ ಅನುಭವ ಭೌದ್ದಿಕವಲಯದ ಪರಿಚಯವಿದ್ದವರಿಗೆ ಸರ್ವೇಸಾಮಾನ್ಯವಾದುದು. ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಪ್ರಗತಿಪರರ ಭಾಷಣಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಾದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಅರ್ಥವಾಗದೆ ಇರುವ ಪದಗಳೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಪ್ರಗತಿಪರರಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾಗಿರದಿದ್ದರೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ. ಲಿಬರಲ್, ಫ್ಯೂಡಲ್, ನಂತಹ ಶಬ್ದಗಳು ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಮೂಲದವುಗಳಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯರ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಬೆಳೆದುಬಂದಿರುವ ಪದಗಳಾಗಿವೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಜಮೀನುದಾರರನ್ನು ಹಾಗೂ ಅವರ ದರ್ಪವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಫ್ಯೂಡಲ್ ಪದವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬುದ್ದಿಜೀವಿಗಳು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಫ್ಯೂಡಲಿಸಂನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆಯೆ? ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಂಡರೆ, ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು. ಏಕೆಂದರೆ ಫ್ಯೂಡಲ್ ನ ಅರ್ಥವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಹೋದರೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೆಲವೊಂದು ಕಾನೂನು ಹಾಗೂ ಮಿಲಿಟರಿ ಶಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕೆ ಪರ್ಯಾಯವಾದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಒಗ್ಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಸಮಾಜವನ್ನು ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ರೂಪಿಸುವುದು, ಹಾಗೂ ಅದನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು ಎಂದರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ.  ಅದರ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸರ್ಫ್ ಡಮ್ ಎಂಬುದಾಗಿಯೂ ಅದನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಅಂದರೆ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಲಾರ್ಟ್ ಮತ್ತು ಸರ್ಫ್ ಗಳ ಸಂಬಂಧವು ಪ್ರಧಾನ ಭೂಮಿಕೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗೂ ಸ್ಲೇವರಿ ಎಂದು ಬಳಸುವ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯ ಹಿಂದೆ ಮಾಸ್ಟರ್ ಮತ್ತು ಸ್ಲೇವ್ ಎಂಬ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಅಂತಸ್ತಿನ ವಿಭಾಗವಿರುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಸ್ಲೇವ್ ಆದವನಿಗೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಸ್ವಂತಿಕೆ (ಸೆಲ್ಫ್) ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಆತ ಕೇವಲ ವ್ಯಾಪಾರ ಒಂದು ವಸ್ತುವಾಗಿ  ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ರಚನೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು? ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ ಎಂದರೆ ಜಮೀನುದಾರರನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು, ಅಥವಾ ಅವರ ಒಕ್ಕಲುಗಳನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು, ಜಮೀನುದಾರರಲ್ಲೇ ಒಳ್ಳೆಯವರನ್ನೂ  ಹಾಗೂ ಕೆಟ್ಟವರನ್ನೂ ಕಾಣಬಹುದು, ಆದರೆ ಫ್ಯೂಡಲ್ ಲಾರ್ಡಗಳನ್ನು ಕಾಣುವುದು ಎಲ್ಲಿ? ಯಾವ ಸಮುದಾಯಗಳು ಮಿಲಿಟರಿ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿ ಕಾನೂನು ಗಳ ಮೂಲಕ ಇಡೀ ಸಮಾಜವನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಬೇಕಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ?

ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಪ್ರಾಣಿಯನ್ನು ಮನುಷ್ಯ ಎಂದು ಕರೆಯಬೇಕಾದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಇರಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ. ಅಂದರೆ ಯಾವ ಯಾವ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದ್ದರೆ ಒಂದು ಪ್ರಾಣಿಯನ್ನು ಮನುಷ್ಯ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬುದು ಅದರ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವವನಿಗೆ ಇರಬೇಕಾದ ಕನಿಷ್ಟ ಜ್ಞಾನ. ಮನುಷ್ಯ ಎಂಬ ಪದ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆ ಪದದಿಂದ ಸೂಚಿಸಿದರೆ ಅದು ಸಮಂಜಸವಾಗಲಾರದು. ಅಂತೆಯೇ ಫ್ಯೂಡಲ್ ಎಂಬುದು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯರ ಅರ್ಥಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಶಬ್ದವಾಗಿದ್ದು ಅದು ಇತರರ ಅರ್ಥಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅಂತಹ ಶಬ್ದಗಳನ್ನು ಏಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಭಾರತೀಯರು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ? ಇದಕ್ಕೆ ಮಾಸ್ತಿಯವರು ಅರ್ಧ ಉತ್ತವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ; ಆ ರೀತಿ ನಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗದ ಪದಗಳನ್ನು ಬಳಸುವುದು ನಮಗೆ ರೂಢಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಆ ಪದದ ಮೂಲವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿ ಏನು ಅದರ ಸಮಸಂಜಸತೆ ಏನು? ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ರೂಢಿಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ನಾವು ಬಳಸುವ ಭಾಷೆ ನಮ್ಮ ಅನುಭವವನ್ನು ಅಥವಾ ನಾವು ಬದುಕುವ ರೀತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದು ಮಾಸ್ತಿಯವರ ಪರಿಹಾರಾತ್ಮಕ ಉತ್ತರ.

ನಮ್ಮ ಅನುಭವದ ಭಾಷೆ ಎಂದರೇನು? ಕನ್ನಡ, ತಮಿಳು ಅಥವಾ ಯಾವುದಾದರೂ ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಅದು ಅನುಭವಾತ್ಮಕ ಭಾಷೆಯೆ? ಖಂಡಿತ ಅಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಅನುಭವದ ಭಾಷೆ ಎಂದರೆ ನಾವು ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ನಮಗೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ಆಲಿಸುತ್ತಿರುವವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಲು ಬಳಸುವ ಪದಗಳು ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳು ಅಥವಾ ಇತರ ಭಾಷಾ ಸಾಮಾಗ್ರಿಗಳು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ರಿಲಿಜನ್ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಕೆಲವು ಕಡೆ ರಿಲಿಜನ್ ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಕೆಲವು ಕಡೆ ಧರ್ಮ ಎಂದು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಭಾರತದ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ರಿಲಿಜನ್ ಎಂಬ ಶಬ್ದವನ್ನು ಯಥೇಚ್ಚವಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಬಹುದು. ಜೊತೆಗೆ ಅದನ್ನು ಧರ್ಮ ಎಂದೂ ಸಹ ಅನುವಾದ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಧರ್ಮವನ್ನು ರಿಲಿಜನ್ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿ ಬಳಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ರಿಲಿಜನ್ ನ ಅರ್ಥಪ್ರಪಂಚವೇ ಬೇರೆ, ಧರ್ಮದ ಅರ್ಥಪ್ರಪಂಚವೇ ಬೇರೆಯಾಗಿದೆ. ಧರ್ಮವು ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ, ದಾನ, ಕರ್ತವ್ಯ ದಂತಹ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿದರೆ, ರಿಲಿಜನ್ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಸಾಂಸ್ಥಿಕ ರೂಪ ಹೊಂದಿರುವ, ಡಾಕ್ಟ್ರಿನ್ ಗಳನ್ನು, ಹೋಲಿ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಾಗಿದೆ. ಅವೆರಡು ವಿಭಿನ್ನ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಬಂದಿರುವ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳಾಗಿವೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಪೂಜೆಯನ್ನು ವರ್ಷಿಪ್ ಎಂದೂ ಸಹ ಅನುವಾದ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ, ಅದೂ ಸಹ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ವರ್ಷಿಪ್ ನ್ನು ಭಾರತದ ಯಾವ ಭಾಷೆಯಲ್ಲೂ ತರ್ಜುಮೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಆ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳು ಇಲ್ಲಿಯ ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆಯೇ ಎಂದು ಮೊದಲು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಜರೂರು ಇದ್ದೇ ಇದೆ.

ಹಾಗೆಯೇ ಫ್ಯೂಡಲ್ ಎಂಬ ಶಬ್ದ ಬಳಸಿದೊಡನೆ ಮನುಷ್ಯರ ನಡುವೆ ಇದ್ದಿರಬಹುದಾದ ಹಲವು ಬಗೆಯ ಸಂಬಂಧಗಳು, ಸಾಮರಸ್ಯಗಳು ಮಾಯವಾಗಿಬಿಡುತ್ತವೆ. ಎಲ್ಲವೂ ನಗಣ್ಯಗೊಂಡು ಕೊನೆಗೆ ಶೋಷಕ ಮತ್ತು ಶೋಷಿತ ಎಂಬುದು ಮಾತ್ರವೇ ಮನುಷ್ಯ ಸಂಬಂಧದ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಅಂಶಗಳು ಎಂದಂತೆ ಆಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಇದು ವಾಸ್ತವವೆ? ಕುಂ.ವೀರಭದ್ರಪ್ಪನವರ ಅನುಭವವನ್ನೇ ನೋಡಿದರೂ ಅವರ ತಂದೆ ಎಷ್ಟೇ ದರ್ಪಿಷ್ಟರಾಗಿದ್ದರೂ, ಎಷ್ಟೇ ಅಹಂಕಾರ, ವೇಶ್ಯರೆನ್ನೂ ಹೊಂದಿದ್ದರೂ, ಅವರ ವಿರುದ್ದ ಮಾತನಾಡಿದವರಿಗೆ ಅಲ್ಲೇ ಹೊಡೆದು ಪೋಲೀಸ್ ಗು ಹಿಡಿದುಕೊಟ್ಟರೂ ಸಹ ಅಲ್ಲಿನ ಜನರಿಗೆ ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ಸಹಾಯಗಳನ್ನು ಅವರು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂಬುದನ್ನು ಹೇಳಲು ಕುಂ. ವಿ.ಯವರು ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾದರೆ ಫ್ಯೂಡಲ್ ಆದ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಏಕ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಅತೀಕೆಟ್ಟವನೂ ಆಗಿ ಜೊತೆಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಒಳ್ಳೆಯವನೂ ಆಗಿರಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಇದಕ್ಕೆ ಫ್ಯೂಡಲ್ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯ ಬೆನ್ನು ಬಿದ್ದರೆ ಉತ್ತರ ದೊರಕುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಇಂದು ಬಹುತೇಕವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಒಂದೋ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯರ ಯಥಾವತ್ತು ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ, ಇಲ್ಲವೇ ಆ ಪದಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಅನುವಾದ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಇದರ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನೂ ವಿವರಿಸದೆ ಆ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳ ಮೂಲ ಸ್ವರೂಪವನ್ನೂ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳದೆ, ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ವಿವರಣೆಗಳೆರಡನ್ನೂ ಸರ್ವನಾಶ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ನಮ್ಮದಲ್ಲದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಬಳಸುವಾಗ ಆಗುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯೇ ಅಪಭ್ರಂಶತೆ. ಅಂದರೆ ಮೂಲ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುವುದು ಜೊತೆಗೆ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಚಿತ್ರಣಗಳನ್ನೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಡದಿರುವುದು, ಎರಡೂ ಸೇರಿ ಈ ಅಪಭ್ರಂಶತೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಅಪಭ್ರಂಶತೆಯನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳದೆ ವಾಸ್ತವವನ್ನೇ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬ ಹುಂಬುತನದ ಮಾತುಗಳು ವಾಸ್ತವವನ್ನು ತಿರುಚುತ್ತವೆಯೇ ಹೊರತು ಮತ್ತೇನನ್ನೂ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಸೆಕ್ಯುಲರಿಸಂ ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆಯ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಬಹುದು. ಸೆಕ್ಯುಲರಿಸಂ ಎಂಬುದು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ರಿಲಿಜನ್ ಮತ್ತು ಪ್ರಭುತ್ವದ ನಡುವಿನ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಾಗಿದೆ. ಅದನ್ನು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಇಂದು ‘ಧರ್ಮಸಹಿಷ್ಣುತೆ’, ‘ಜಾತ್ಯಾತೀತತೆ’, ‘ಸರ್ವಧರ್ಮ ಸಮಭಾವ’, ‘ಧರ್ಮನಿರಪೇಕ್ಷತೆ’ ಇನ್ನೂ ಮುಂತಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅನುವಾದ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಸತ್ಯ ಏನೆಂದರೆ, ಅವ್ಯಾವ ಅನುವಾದಗಳು ಸೆಕ್ಯುಲರಿಸಂ ನಿಜ ಅರ್ಥವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಸೆಕ್ಯುಲರ್ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಪದಗಳು ಇಲ್ಲವೆ?

ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿರುವ ಜನಜೀವನವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಫ್ಯೂಡಲ್ ಒಂದೇ ಏಕಮೇವ ಮತ್ತು ಸೂಕ್ತವಾದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಎಂದಾದರೆ ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿರುವ ಬಹುತ್ವವನ್ನು, ವಿಭಿನ್ನ ಸಮುದಾಯಗಳ ನಡುವೆ ಇರುವ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ತರಹದ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಾವು ಅಸಮರ್ಥರು ಎಂದೇ ಅರ್ಥ.. ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಲು ಹಾಗು ಅವುಗಳ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದುಬಂದಿರುವ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನೇ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸಲಾಗಲಿ ಅಥವ ಇಲ್ಲಿನ ಸಮಸ್ಯೆ ಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸಲಾಗಲಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡರೆ ಉಪಯುಕ್ತವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅಂತಹುದೇ ಹಲವಾರು ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಭುತ್ವ ಹಾಗೂ ಬುದ್ದಿಜೀವಿಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸುವಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವಲ್ಲಿ ಹೀನಾಯವಾಗಿ ಸೋಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ:http://www.kuukusblog.com/