ಕೋಮುವಾದವೂ ಮೂಲಭೂತವಾದವೂ

ಅಜಕ್ಕಳ ಗಿರೀಶ ಭಟ್

ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಈಚಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂ- ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಂಘರ್ಷಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಈ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಲೇಖನಗಳು ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ವಿವಿಧ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಂದಿವೆ. ಪುಸ್ತಕಗಳೂ ಬಂದಿವೆ. ಆದರೆ , ಹೆಚ್ಚಿನ ಲೇಖನಗಳು ಸಮಸ್ಯೆಯ ಆಳಕ್ಕಿಳಿದು ಚರ್ಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಮೇಲು ಮೇಲಿಂದ ನೊಡಿ ಎಲ್ಲ ಕೋಮುವಾದಿಗಳನ್ನು ಖಂಡಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಕ್ಷಣ ಸಮಸ್ಯೆ ಪರಿಹಾರವಾಗದು.

ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಹಿಂದೂ ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳು ಬದುಕನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವ ಬಗೆಯಲ್ಲಿಯೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿವೆ.

ಹಿಂದೂ ಎಂಬೊಂದು ಏಕರೂಪಿ ಘಟಕ ಇಲ್ಲ ನಿಜ. ಆದರೆ ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಇವೆಲ್ಲ ಪೂಜನೀಯ ಎಂದು ಗ್ರಹಿಸುವ ,ಅಂಥ ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದೇ ಈ “ಹಿಂದು” ಎಂದು ನಾವು ಅನುಕೂಲಕ್ಕಾಗಿ ಕರೆಯುವ ಗುಂಪುಗಳ ನಡುವೆ ಇರುವ ಸಾಮ್ಯತೆ ಎನ್ನಬಹುದು. ಇಂಥ ನಂಬಿಕೆಗಳು ಬಹುಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಪೂರಕ ಎಂದು ಬೇರೆ ಹೇಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಗಳ ಒಳಗೇ ಭೇದಭಾವ ಇತ್ಯಾದಿ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿವೆ.ಅದು ಸಾಕಷ್ಟು ಚರ್ಚಿತವಾದ ವಿಷಯವೇ ಆಗಿದೆ.

ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಹಿಂದೂ-ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಂಘರ್ಷವೆಂದರೆ ಅದು ಆಧುನಿಕತೆಗೆ ತೆರೆದುಕೊಂಡ ಮತ್ತು ಹಾಗೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಹಿಂಜರಿಯುವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂಘರ್ಷವೂ ಹೌದು.ಅವರವರು ಅವರವರಷ್ಟಕ್ಕೇ ಇರಲಿ ಏನು ಸಮಸ್ಯೆ ಎನ್ನಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಯಾಕೆಂದರೆ ಇವೆರಡೂ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳೂ ಒಟ್ಟಿಗೇ ಬದುಕಬೇಕಾಗಿದೆ ಇಲ್ಲಿ.

ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ “ಹಿಂದೂ ಹುಡುಗಿ ” ಮತ್ತು “ಮುಸ್ಲಿಂ ಹುಡುಗ” ಜತೆಯಾಗಿ ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದರೆ ಅಥವಾ ಪರಸ್ಪರ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಹಲ್ಲೆಗೆ ಒಳಗಾಗುವ ಪ್ರಸಂಗಗಳು ವರದಿಯಾಗುತ್ತವೆ.ಇಂಥ ಹಲ್ಲೆಗಳು ಖಂಡನೀಯವೇ ಹೌದು. ಇದರ ಹಿಂದೆ ಪುರುಷಾಹಂಕಾರದ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅರ್ಥವಾಗುವ ವಿಚಾರ. ಆದರೆ ಇಂಥ ಪ್ರಸಂಗಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸುವಾಗ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ನೋಡಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಮಂಗಳೂರಿನ ಕುಪ್ರಸಿದ್ಧ ಪಬ್ ದಾಳಿಯ ನಂತರ ಮಂಗಳೂರು ಹೇಗೆ ಕೋಮುವಾದಿಗಳ ತಾಣವಾಗುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವ ಲೇಖನ ದ ವೀಕ್ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು. ( ಎನ್, ಭಾನುತೇಜ್, ವೀಕ್, ಫೆಬ್ರವರಿ -೨೦೦೯). ಎಲ್ಲ ಸರಿ; ಆದರೆ ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆಲವು ಸಾಲುಗಳು ಹೀಗಿದ್ದವು.”ಮುಸ್ಲಿಂ ಹುಡುಗರು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಹುಡುಗಿಯರ ನಡುವಿನ ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ ಗರಿಷ್ಟ ಶಿಕ್ಷೆ. ಹಿಂದು ಹುಡುಗ-ಮುಸ್ಲಿಂ ಹುಡುಗಿ ಸ್ನೇಹದ ವಿರುದ್ಧ ಯಾವುದೇ ಅಟ್ಯಾಕ್ ಆದ ಬಗ್ಗೆ ವರದಿಗಳಿಲ್ಲ.”(ಪು.೧೬). ಈ ಹೇಳಿಕೆ ನಿಜವಾಗಿ ಮಿಸ್ ಲೀಡ್ ಮಾಡುವಂಥದ್ದು. ದ.ಕ.ದಲ್ಲಿ ಹಿಂದು ಹುಡುಗ ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಂ ಹುಡುಗಿ ಝತೆಯಾಗಿ ಓಡಾಡುವ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಇಲ್ಲವೆಂಬಷ್ಟು ಕಡಮೆ ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯವನ್ನು ಈ ಹೇಳಿಕೆ ಮರೆಮಾಚುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆ ಓಡಾಡುವ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಇರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಈಗಿನ ರೀತಿಯ ಗಲಾಟೆಗಳು ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅನಿಸುತ್ತದೆ.ಅಂದರೆ ಆಧುನೀಕರಣಗೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಹಿಂದು ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಮರ ನಡುವೆ ಅಸಮತೋಲನವಿದೆ. ಆಧುನಿಕ ಶಿಕ್ಷಣದ ಕಾರಣದಿಂದ ಹೀಮ್ದುಗಳಲ್ಲಿ ಪುರುಷ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದ್ದರೆ ಮುಸ್ಲಿಮರಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಆಧುನೀಕರಣಗೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಎಲ್ಲ ಸಮಸ್ಯೆಗಳೂ ಪರಿಹಾರವಾಗುತ್ತವೆ ಎಂದು ನಾನೇನೂ ಹೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಚುನಾವಣಾ ಗುರುತುಚೀಟಿಗಾಗಿ ನಾವು ಫೋಟೊ ತೆಗೆಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಯಾರೋ ಕೋರ್ಟಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಆ ಕೇಸು ಎಡ್ಮಿಟ್ ಆದುದೇ ಅಚ್ಚರಿ. ಬುರ್ಖಾ ಧರಿಸುವುದು ಮಾನವಹಕ್ಕು ನಿಜ, ಆದರೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಗುರುತುಸಿಗದಂತೆ ಇರಬೇಕೆನ್ನುವುದು ಅಪೇಕ್ಷಣೀಯವೇ?

ಇಸ್ಲಾಮ್ ಧರ್ಮದ ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳ ಒಂದು ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯ ಎಂದರೆ ಅವರು ಮುಸ್ಲಿಮರ ಕೆಲವು ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಟೀಕಿಸುತ್ತಾರಷ್ಟೆ ಹೊರತು ಧರ್ಮದ ಅಥವಾ ಗ್ರಂಥಗಳ ವಿಮರ್ಶೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ” ಕನ್ನಡ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಲೇಖಕರು ತಮ್ಮ ಸಮಾಜವನ್ನು ವಿಮರ್ಶಿಸಿದರು,ಪಾವಿತ್ರ್ಯನಾಶ ಮಾಡುವ ಪ್ರಗತಿಪರ ನಿಲುವನ್ನು ತೋರಿದರು ” ಎಂದೆಲ್ಲ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಕನ್ನಡ ವಿಮರ್ಶಾವಲಯದಲ್ಲಿ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಸಾರಾ ಅಬೂಬಕರ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಎಲ್ಲರೂ ಹೇಳುವುದು ಹೇಗೆಂದರೆ ” ಹೀಗೆ ಕುರಾನ್ ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಲ್ಲ .ಆದ್ದರಿಂದ ನಾವು ಅದನ್ನು ಆಚರಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ” ಇತ್ಯಾದಿ ನಮೂನೆಯಲ್ಲಿ. ” ಕುರಾನ್ ನಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದೆ ಆದರೆ ಇಂದು ಅದು ಪ್ರಸ್ತುತವಲ್ಲ ನಾವು ಕುರಾನ್ ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದಂತೆ ಆಚರಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ” ಅಂತ ಈ ಯಾವ ಲೇಖಕರೂ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಯಾಕಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಾವೆಲ್ಲ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ.(ಈ ಅರ್ಥದ ಕಮೆಂಟ್ ಒಂದನ್ನು ಕಟ್ಪಾಡಿಯವರ ಲೇಖನಕ್ಕೆ ಬರೆದದ್ದು ನಾನೇ. ಅವಸರದಲ್ಲಿ ಹೆಸರು ಕುಟ್ಟುವ ಮೊದಲೇ ಸಬ್ಮಿಟ್ ಒತ್ತಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.ಕ್ಷಮಿಸಿ.). ಇದರ ಒಂದು ಪರೋಕ್ಷ ಪರಿಣಾಮವೆಂದರೆ ಹಿಂದು ಧರ್ಮ ಕೂಡ ವಿಮರ್ಶಾತೀತವೆಂಬ ಮನೋಭಾವ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವುದು. ಹುಸೇನರಂಥವರು ಹೆದರಬೇಕಾಗಿಬರುವುದು. ಆದರೆ ಹಿಂದುಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರು ಈಧೋರಣೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದನ್ನೂ ಗಮನಿಸಬೇಕು. ವಿಮರ್ಶೆಗೆ ಹಿಂದು ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಅದರ ಗ್ರಂಥಗಳು ತೆರೆದುಕೊಂಡಿವೆ ಎಂದೇ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತ ಹಿಂದುಗಳು ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ.

ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಬುದ್ಧಿಜೀವಿ ಎಂದೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದ ಜಿಯವುದ್ದೀನ್ ಸರ್ದಾರ್ ಹೇಳುವ ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿ.”ಇಸ್ಲಾಮ್ ಗಿವ್ಸ್ ಫುಲ್ ಫ್ರೀಡಮ್ ಅಫ್ ರೇಶನಲ್ ಆಂಡ್ ಇಂಟಲ್ಲೆಕ್ಚುವಲ್ ಎನ್ಕ್ವಯರಿ ವಿತಿನ್ ದ ಸರ್ಕಂಫರೆನ್ಸ್ ಅಫ್ ಇಟ್ಸ್ ನಾರ್ಮ್ಸ್ ಅಂಡ್ ವ್ಯಾಲ್ಯೂಸ್” (ಅಕ್ಬರ್ ಅಹ್ಮದ್ ಸಂ.ಟು ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಇಂತಲ್ಲೆಕ್ಚುವಲ್ಸ್ ಇನ್ ದ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡರ್ನ್ ವೆಸ್ಟ್, ಪು. ೧೯೭) ಪೂರ್ಣ ಸ್ವತಂತ್ರ್ಯವಿರುವುದು ಧರ್ಮದ ಪರಿಧಿಯ ಒಳಗೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿ.

ಕೆಲವು ವಿದ್ವಾಂಸರು ಮೂಲಭೂತವಾದ ಮತ್ತು ಕೋಮುವಾದ ಇವುಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿ ಎರಡನೆಯದು ಮೊದಲನೆಯದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದುಂಟು. ಮುಸ್ಲಿಮರದು ಮೂಲಭೂತವಾದ ; ಹಿಂದುಗಳದು ಕೋಮುವಾದ ಎಂಬ ಗ್ರಹಿಕೆ. ಅನಂತಮೂರ್ತಿಯವರು ಎಲ್ಲೋ ಹೇಳಿದ್ದು ನೆನಪು.” ಮುಸ್ಲಿಮರ ಮೂಲಭೂತವಾದದಿಂದ ಅವರು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ; ಹಿಂದುಗಳ ಕೋಮುವಾದದಿಂದ ದೇಶವೇ ಸರ್ವನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ ” ಎಂಬರ್ಥದಲ್ಲಿ. ಇದು ಪೂರ್ತಿ ಸರಿಯಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಮೂಲಭೂತವಾದವೆನ್ನುವುದು ಐಸೋಲೇಟೆಡ್ ಆಗಿ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಒಟ್ಟಿಗೇ ಬದುಕುವಾಗ ಅದರ ಪರಿಣಾಮ ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಮೇಲೂ ಆಗಿಯೇ ಆಗುತ್ತದೆ. ತರೀಕೆರೆಯವರೂ ಇಂಥದೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲ ಅಂತಾದರೆ ತಿದ್ದಿಕೊಳ್ಳಲು ತಯಾರಿದ್ದೇನೆ.

ಮುಸ್ಲಿಮರು ಹೆಚ್ಚು ಕರ್ಮಠರಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಹಿಂದುತ್ವವಾದವೇ ಕಾರಣ ;ಬಾಬ್ರಿ ಮಸೀದಿ ಬೀಳಿಸಿದ್ದೇ ಕಾರಣ ಎನ್ನುವ ಪೊಪ್ಯುಲರ್ ನಂಬಿಕೆಯೊಂದಿದೆ.ಇದು ಕೂಡ ಸರಳೀಕರಣ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಬೆಹ್ರೆನ್ ಇಂಡೋನೇಶಿಯಗಳಂಥ ದೇಶಗಳಲ್ಲೂ ಮುಸ್ಲಿಮರು ಹೆಚ್ಚು ಕರ್ಮಠರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಪಾಕಿಸ್ತನ ತಾಲಿಬಾನ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಹೇಗೂ ಇವೆಯಲ್ಲ? ಈಚೆಗೆ ಕರ್ಮಠತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಧರ್ಮಗಳಲ್ಲಿಒಂದು ಜಾಗತಿಕ ವಿದ್ಯಮಾನವೋ ಏನೋ? ಜಾಗತಿಕ ಧರ್ಮವಾದ ಇಸ್ಲಾಮಿನಲ್ಲಿ ಇದು ಬಹುಶಃ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಂಡರೆ ಅಚ್ಚರಿಯಿಲ್ಲ. ಗಲ್ಫ್ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗ, ಅಲ್ಲಿ ಉಪವಾಸ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ಆಹಾರ ಸೇವಿಸಲು ಅವಕಾಶ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು,ಇತ್ಯಾದಿ ಸಮ್ಗತಿಗಳನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಿ ಹಿಂದುತ್ವವಾದವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ ನಡೆಸುವ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳು ಮೇಲುಸ್ತರದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳೇ ಆಗುತ್ತವೆ. ದ.ಕ.ವೇನೂ ನಿರ್ವಾತದಲ್ಲಿಲ್ಲ.ಕರಾವಳಿಯ ಹಿಂದುಗಳಿಗೂ ಮುಸ್ಲಿಮರಿಗೂ ಇಸ್ಲಮ್ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಸಂಪರ್ಕ ಹೆಚ್ಚು.ಅದು ಇಬ್ಬರ ಮೇಲೂ ವಿಭಿನ್ನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರದೇ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಕೊನೆಬೆಡಿ:

ಕನ್ನಡಕ ಹಾಕದಿದ್ದರೆ ಕಣ್ಣು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಕಿದರೆ ಕನ್ನಡಕ ತೋರಿಸಿದ್ದೇ ಕಾಣುವುದು.