ಜೇನುಗೂಡಿಗೆ ಕಲ್ಲು ಹೊಡೆದ್ರೆ ಏನಾಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಯ್ತಾ!?

(ಇದೆ ಲೇಖನಗಳನ್ನ ನೋಡಿ ಬೋರ್ ಅನಿಸಬಹುದು,ಆದರೆ ಈ ಮನುಷ್ಯ ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸ ಮೈ ಉರಿಯುವಂತದ್ದು,ನಾನು ಬರೆಯಬಾರದು ಅಂದುಕೊಂಡರು ಬರೆಯದಿರಲಾಗಲಿಲ್ಲ.ಇದನ್ನ ಬರೆಯುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಚಿಮೂ ಅವರಿಗೆ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಲ್ಲಿದೆ ಅನ್ನುವ ಸಮಾಧಾನಕರ ಸುದ್ದಿ ಬಂದರೂ,ಅಂತ ಹಿರಿಯ ಜೀವದ ಮನ ನೋಯಿಸಿದವರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯದಿರಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? )

ಮರವಂಜಿ ಅನ್ನೋದು ಈ ರಾಜ್ಯದ ಒಂದು ಪುಟ್ಟಹಳ್ಳಿ.ಆ ಹಳ್ಳಿಯ ಬಯಲಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡುತಿದ್ದ ಮಕ್ಕಳ ಬಳಿ ಒಬ್ಬ ಪೇಲವ ಶರೀರದ,ಮೃದು ಮಾತಿನ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬಂದು ಕೇಳಿದರು ’ಮಕ್ಕಳೇ,ಈ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಮನೆ ಯಾರದಪ್ಪ?’ಅಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡುತಿದ್ದ ದೊಡ್ಡ ಮನೆಯ ಮಕ್ಕಳು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನ ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು.ಮನೆಯ ಹಿರಿಯರೊಂದಿಗೆ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ’ತಾನು, ಕರ್ನಾಟಕ-ಕನ್ನಡದ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇರುವುದಾಗಿಯೂ,ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಹೀಗೆ ಹಳ್ಳಿ ಹಳ್ಳಿಗಳಿಗೊ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಿರುವುದಾಗಿಯು ಮತ್ತು ಹೋದೆಡೆ ಹೀಗೆ ಉಳ್ಳವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆದು ಸಾಗುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ’ ಹೇಳಿದ್ದರು.ಹಾಗೆ ಮುಂದುವರೆದು ’ಉಚಿತವಾಗಿ ಈ ರೀತಿ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು ನನಗೆ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ, ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮಕ್ಕಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕರೆಯಿರಿ ನಾನವರಿಗೆ ಕಥೆಯನ್ನಾದರು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ’ ಅಂದರಂತೆ.ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹಾಗೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಹೋದ ೪-೫ ವರ್ಷದ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೋ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಫೋಟೊ ನೋಡಿದಾಗಲೆ ಆ ಮನೆಯವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ಅಂದು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿ, ಕನ್ನಡದ ಹಿರಿಮೆಯ ಸಂಶೋಧಕ,ವಿದ್ವಾಂಸರು ಅಂತ.

ಹಾಗೆ ಊರುರು ಸುತ್ತಿ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ,ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ,ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದ ಮಹನೀಯ ಡಾ|| ಚಿದಾನಂದ ಮೂರ್ತಿಯವರು.

ಇಂತ ಮಹನೀಯರಿಗೆ ರಾಜಕೀಯ ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಅವಮಾನಿಸಿದ್ದ ’ಭಾರ’ಧ್ವಜ್ ಅವರಿಗೆ ಬಹುಷಃ ಸಂಶೋಧಕ/ವಿದ್ವಾಂಸರಾಗುವುದುದೆಂದರೆ ನೆಹರೂ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಭೋ-ಪರಾಕ್ ಹೇಳಿ ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡ ರಾಜ್ಯಪಾಲ ಹುದ್ದೆಯಷ್ಟೆ ಸುಲಭದ್ದು ಅನ್ನಿಸಿರಬೇಕು!ಇವ್ರಿಗೆ,ಯುಪಿಎ ಸರ್ಕಾರದ ಮೊದಲನೆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರದ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ರಾಮಸೇತು ವಿವಾದ ಬಳ್ಳಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡಿತ್ತು,ಅದರ ಫ಼ಲವೋ ಅಥವಾ ನಮ್ಮ್ ಕರ್ಮವೋ ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜ್ಯಪಾಲರಾಗಿ ಬಂದುಬಿಟ್ರು.ಇವರು ಬರುವಾಗಲೇ ಕನ್ನಡದ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು,ಇಲ್ಲೊಂದು ’ಭಾರ’ವಾದ ಉದ್ದೇಶವಿದೆ ಅಂತ ಸೂಚ್ಯವಾಗೆ ಹೇಳಿದ್ದವು.ಅವರು ಬಂದವರೇ ವರಾತ ಶುರು ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡೂ ಬಿಟ್ರು.ಬಾರಿಸೋಕೆ ಅಂತ ಬಂದವರ ಕೈಗೆ ಬಾರು ಕೋಲು ಕೊಟ್ಟು ಬೆನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿ ನಿಂತಂತೆ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪನವರ ಸರ್ಕಾರವು ಮಾಡುತ್ತ ಬಂದಿತ್ತು.ತೀರಾ ಒಂದೆರಡು ವಾರಗಳ ಹಿಂದಷ್ಟೆ ’ಕರ್ನಾಟಕ ಬಂದ್’ ಕೂಡ ಆಗಿ ಬಿಜೆಪಿಯವರು ’ಗವರ್ನರ್ ಗೋ ಬ್ಯಾಕ್’ ಅಂದಾಗಲು ಅಷ್ಟಾಗಿ ಜನ ಬೆಂಬಲ ಸಿಕ್ಕಿರಲಿಲ್ಲ.

ಆದರೆ,ಯಾರನ್ನೋ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿದ್ರೂ ತಿಪ್ಪೆ ಕೆದಕೋದು ಬಿಡೋದಿಲ್ವಂತೆ’ ಅನ್ನೋ ಮಾತಿನಂತೆ,ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿದ್ದ ಇವರ ವಿವಾದದ ನಡೆಯನ್ನ ’ಕನ್ನಡ ಸಾರಸತ್ವ ಲೋಕದ ಹಿರಿಯ ಜೀವಿ ಚಿಮೂ’ ಅವರಿಗೆ ಬೆಂಗಳೂರು ವಿವಿಯ ಗೌರವ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ನೀಡುವುದನ್ನ ತಡೆದು ಸಾಹಿತ್ಯ ಲೋಕಕ್ಕು ರಾಜಕೀಯದ ರಾಡಿ ಎರಚಿ, ಜೇನುಗೂಡಿಗೆ ಕಲ್ಲು ಹೊಡೆದು ಬಿಟ್ಟರಲ್ಲ, ಪಾಪ! ಎಡ-ಬಲ ಪಂಥೀಯ ಸಾಹಿತಿಗಳಿಂದ,ಸಂಘಟನೆಗಳಿಂದ ಕಡೆಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನದಲ್ಲಿ ಖಂಡನ ನಿರ್ಣಯ ಕೈಗೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ತಪರಾಕಿ ಹಾಕಿಸಿಕೊಂಡು, ಮೊದಲು ಚಿಮೂ ಅಂತವರನ್ನ ಕೋಮುವಾದಿ ಅಂದು ಅದಕ್ಕೆ ಮತ್ತಿನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ತಪರಾಕಿಗಳು ಬಿದ್ದಮೇಲೆ ಬುದ್ದಿ ಬಂದಂತೆ,ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪನ್ನ ಸರಿ ಮಾಡಲು ಹೊರಟು ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ.ಚಿಮೂ ಅವರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಳಕಳಿ ಸರಿಯಿಲ್ಲ,ರಾಜ್ಯಪಾಲರು ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿಯಿದೆ ಅಂದಿದ್ದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಜಿ.ಪರಮೇಶ್ವರ್ ಅವ್ರು, ಈಗ ರಾಜ್ಯಪಾಲರ ನಿಲುವುನ್ನ ಟೀಕಿಸಬಲ್ಲರೇ?

ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಂದಾಗಿ ಕಿತ್ತಾಡಿಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದ ಸಾಹಿತಿಗಳೆಲ್ಲರು ದನಿಗೂಡಿಸಿದ್ದು ಖುಶಿ ನೀಡಿತು.ಆದರೆ ಕನ್ನಡ/ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಮೋಸವಾದಗ ಮೂಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ದನಿಯೆತ್ತೋ ಸಂಘಟನೆ ಮೌನವಗಿದ್ದು ಏಕೆಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ!

ಕನ್ನಡ/ಕರ್ನಾಟಕದ ಗಂಧ ಗಾಳಿಯಿಲ್ಲದ,ಕೇವಲ ಕೇಸರಿ-ಹಸಿರಿನ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲೆ ಮುಳುಗುವವರಿಗೆ ಕೆಂಪು-ಹಳದಿಯ ಕಂಪೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು?ಸದಾ ಸುದ್ದಿಯಲ್ಲಿರುವುದೆ ಉದ್ದೇಶವಾದರೆ ಇವರೇಕೆ ಮರಳಿ ದೆಹಲಿಗೆ ಹೋಗಬಾರದು?,ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನತೆ ಹಿಂದೆಂದೂ ಸಹ ಸಾಹಿತ್ಯ ಲೋಕ ಹಾಗೂ ವಿವಿಯಲ್ಲಿ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ ಮಾಡಿದ ರಾಜ್ಯಪಾಲರನ್ನ ಬಹುಷಃ ನೋಡಿಲ್ಲ.ಎಲ್ಲ ಅವರಂತೆಯೆ ಸಿಕ್ಯುಲರ್ಗಳಾಗಿ ಯೋಚಿಸಬೇಕು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅವರು ’ಕೋಮುವಾದಿ’ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಳಕಳಿ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದು ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿತನವಲ್ಲವೇ? ಇಂತ ರಾಜ್ಯಪಾಲರು ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಇನ್ನು ಬೇಕಾ?

(ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ : samaylive.com)