CSLC ಯ ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಗತಿಪರರ ಫ್ಯಾಸಿಸ್ಟ್ ಧೋರಣೆ

– ರಾಕೇಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ

ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಸುಖಾ ಸುಮ್ಮನೆ ಭೂಮಿಯ ಸುತ್ತ ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆಯುತಿದ್ದ ಸೂರ್ಯನಿಗೆ ಸುತ್ತುವುದರಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಕೊಡಿಸಿ,’ಭೂಮಿಯೇ ಸೂರ್ಯನ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತಿದೆ’ ಅಂದವನು ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್. ಅವನ ಕೆಲಸವನ್ನ ಮುಂದುವರಿಸಿದವರು ಗೆಲಿಲಿಯೋ ಮತ್ತು ಬ್ರುನೋ.ಈ ಮೂವರು ಬರುವವರೆಗೂ ಸೂರ್ಯನೇ ಭೂಮಿಯ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತಾನೆ ಅಂತಲೇ ಜನರು ನಂಬಿದ್ದರು.ಅದೇ ಜನರ ಮಧ್ಯದಿಂದ ಎದ್ದು ಬಂದು,’ಇಲ್ಲ ಸ್ವಾಮಿ ಭೂಮಿಯೇ ಸುತ್ತೋದು’ ಅಂದಿದ್ದ ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್ ಅದೇ ಜನರಿಂದ ಹುಚ್ಚ ಅನ್ನಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ.ಅವನ ನಂತರ ಬಂದ ಗೆಲಿಲಿಯೋ ಮತ್ತು ಬ್ರುನೋ ಸಹ ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್ ವಾದಕ್ಕೆ ಸೈ ಅಂದರು.

ಸಮಾಜದ ನಂಬಿಕೆಯ ಬುಡವನ್ನು ಅಲುಗಾಡಿಸುವ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೆ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದಲ್ಲೇ ಅಡೆ-ತಡೆಗಳು ಎದುರಾಗಬೇಕಲ್ಲವೇ? ಗೆಲಿಲಿಯೋ,ಬ್ರೂನೋಗು ಅದೇ ಆಯಿತು. ಇವರ ಸಂಶೋಧನೆಯಿಂದ ಕನಲಿ ಕೆಂಡವಾದ ಪೋಪ್ ಎಂಟನೇ ಅರ್ಬನ್,“Heliocentric System” ಅನ್ನುವುದೇ ಸುಳ್ಳು ಎಂದು ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಗೆಲಿಲಿಯೋ ಮತ್ತು ಬ್ರೂನೋನನ್ನು ಖಂಡಿಸಿ, ಅವರಿಬ್ಬರ ಸಂಶೋಧನೆಗೂ ನಿರ್ಬಂಧವನ್ನೂ ಹೇರಿದರು.

ಗೆಲಿಲಿಯೋನನ್ನು ಜೈಲಿಗೂ ತಳ್ಳಲಾಯಿತು, ಸಾಯುವವರೆಗೂ ಗೃಹ ಬಂಧನದಲ್ಲಿರಿಸಲಾಯಿತು.1642ರಲ್ಲಿ ಗೆಲಿಲಿಯೋ ಮರಣವನ್ನಪ್ಪಿದಾಗ ಆತನನ್ನು ಕ್ರೈಸ್ತರ ರುದ್ರಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಅಂತ್ಯಸಂಸ್ಕಾರ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೂ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ.ಇನ್ನು ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶವೆಂಬುದು Finite ಅಲ್ಲ, Infinite. ಅದಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ವಾದಿಸುವ ಧೈರ್ಯ ತೋರಿದ ಬ್ರೂನೋನನ್ನಂತೂ,೧೫೯೨ರಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿ ರೋಮನ್ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಚರ್ಚ್‌ನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ(The Inquisition) ಮುಂದೆ 7 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ವಿಚಾರಣೆ ಗೊಳಪಡಿಸಿ, ಕೊನೆಗೆ ಉರಿವ ಜ್ವಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಸುಡುವ ಮರಣದಂಡನೆಯನ್ನು ವಿಧಿಸಿದರು.

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ನಡೆಯುತಿದ್ದರೆ,ಅತ್ತ ಭೂಮಿಯ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತಿದ್ದ ಸೂರ್ಯ ಧಿಡೀರನೆ ಸುತ್ತುವುದ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದ.ಇತ್ತ ಅಷ್ಟು ದಿನ (ಜನರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ) ಸುಮ್ಮನಿದ್ದ ಭೂಮಿಯೇ ಸೂರ್ಯನ ಸುತ್ತ ತಿರುಗಲು ಶುರು ಮಾಡಿತ್ತು! ಹೀಗೆ ಧಿಡೀರ್ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗಿದ್ದು ಹೇಗೆ? ಹಾಗೆ ಬದಲಾಯಿಸಲು ಸೂರ್ಯ-ಭೂಮಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾದರೂ ಯಾರು? ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್ ಹೇಳಿದ್ದನಾ? ಇಲ್ಲವಲ್ಲ.ಅವನು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಮೂಲಕ ಸತ್ಯವೇನು ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿದ್ದ.ಆವತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್ ಹುಚ್ಚನೆನಿಸಿಕೊಂಡರೂ,ಗೆಲಿಲಿಯೋ,ಬ್ರೂನೋರನ್ನು ಶಿಕ್ಷಿಸಿದರೂ ಇಂದಿನ ವಿಜ್ಞಾನ ಅವರು ತೋರಿದ ಸತ್ಯವನ್ನೇ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದಿದೆ.ಸತ್ಯವೆನ್ನುವುದು ಸೂರ್ಯನಂತೆ ಅದಕ್ಕೆ ಕ್ಷಣಕಾಲ ಗ್ರಹಣ ಹಿಡಿಯಬಹುದು,ಅದರ ಪ್ರಭೆಯನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿಡಲಾಗದು.

ಇದು ೩೦೦ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಸಂಶೋಧಕರ ಕಥೆ-ವ್ಯಥೆ ಇರಬಹುದು ಅಂತ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡೋಣವೆಂದರೆ,ಈಗಲೂ ಜನರ ನಂಬಿಕೆಯ ಬುಡ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುವಂತ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಿಗೆ ಜನ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವ ರೀತಿ ಹಾಗೆಯೇ ಇದೆ,ಸುಧಾರಣೆಯೇನೆಂದರೆ ತೀರ ಗೆಲಿಲಿಯೋ,ಬ್ರೂನೋಗೆ ಬಂದ ಗತಿ ಈಗಿನ ಸಂಶೊಧಕರಿಗೆ ಬರಲಾರದು(ಅನ್ನುವ ನಂಬಿಕೆ) ಅನ್ನಬಹುದಾದರೂ,ಅಂದು ಪೋಪ್ ಅರ್ಬನ್, ಗೆಲಿಲಿಯೋ-ಬ್ರೂನೋ ಅವರ ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಕೊಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದಂತೆಯೇ, ಈಗಲೂ ಸಂಶೋಧನಗೆ ಕೊಕ್ಕೆಯಾಕಲು ಸೆಕ್ಯುಲರ್ ಸಂವಿಧಾನದಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಸರ್ಕಾರಗಳು,ಪುರಾತನ ಸಂಶೋಧಕರು,ವಿವಿಯ ಕಡೆ ಮುಖವೇ ಮಾಡದ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಗಳು ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ ಅನ್ನುವುದಷ್ಟೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸ.

ಪ್ರೊ.ಎಸ್ ಎನ್ ಬಾಲಗಂಗಾಧರ ಅವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ 4-5 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಶಿವಮೊಗ್ಗದ ಕುವೆಂಪು ವಿವಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಲ್ಜಿಯಂನ ಗೆಂಟ್ ವಿವಿಯ ಸಹಭಾಗಿತ್ವದೊಂದಿಗೆ ಶುರುವಾದ ಸ್ಥಳಿಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಅಧ್ಯಯನ ಕೇಂದ್ರ(CSLC) ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜ, ಸ್ಥಳಿಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅಧ್ಯಯನ ನಡೆಸುತ್ತಿದೆ.

ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜ ವಿಜ್ಞಾನದ ತಳಹದಿಯು ವಸಹಾತುಶಾಹಿಯ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿದೆ.ಭಾರತದ ಕುರಿತು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಸಮಾಜ ವಿಜ್ನಾನಿಗಳು ತಳೆದ ಧೋರಣೆಯು ಅವರ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಸಮಾಜವನ್ನು ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸಮೀಕರಿಸಿ ಮಾಡಿದ್ದಾಗಿದೆಯೆಂದೂ ಹೇಳುತ್ತಲೇ,ಭಾರತದ ಸಮಾಜವನ್ನು ಹೊಸತಾದ ಸಮಾಜ ವಿಜ್ನಾದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅಧ್ಯಯನ ನಡೆಸಬೇಕೆಂದು ಸಿ.ಎಸ್.ಎಲ್.ಸಿ ತಂಡ ಹೇಳುತ್ತದೆ.ಭಾರತದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂರಚನೆಯನ್ನು ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅದರ ಫಲಿತಾಂಶದ ಮೇಲೆಯೇ ಇಲ್ಲಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಬೇಕಿದೆ ಅನ್ನುವ ವಾದವನ್ನು ಮುಂದಿಡುತ್ತಿದೆ.

ಅವರ ವಾದಕ್ಕೆ ಅವರು ಮುಂದಿಡುವ ಕಾರಣಗಳು ಕುತೂಹಲ ಕೆರಳಿಸುತ್ತವೆ.ವಸಾಹತು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭಾರತವನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡ ಯುರೋಪಿಯನ್ನರಿಗೆ ಇಲ್ಲಿನ ಸಮಾಜವನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಲಿಲ್ಲ.ಕಡೆಗೆ ಅವರಿಗೆ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದು ಯುರೋಪಿನ ತಂದ ಸಮಾಜ ವಿಜ್ನಾದ ಕನ್ನಡಕ…! ಅದನ್ನೇ ಧರಿಸಿಕೊಂಡು ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜವನ್ನು ಅವರು ನೋಡಿದಾಗ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಭಾರತೀಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಸಾಮಾಜಿಕೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಮತ್ತು ಅಂದಿನ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಥಿಯಾಲಜಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸುತ್ತ ಇಲ್ಲಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳನ್ನು ಡಿಫೈನ್ ಮಾಡಿ ತಮ್ಮ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಕನ್ನಡಕವನ್ನು ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ತೊಡಿಸಿದರು.ಆಗಿನ ಕಾಲದ ಭಾರತೀಯ ಜೀವಿಗಳು ಅದೇ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಕನ್ನಡಕದಿಂದಲೇ ಭಾರತವನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತ, ಕಡೆಗೆ ಆ ಕನ್ನಡಕ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ‘In-Built’ ಅನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟಿತು.

ಶಾಲಾ ದಿನಗಳಿಂದಲೇ ಭಾರತದಲ್ಲಿರುವ ಜಾತಿ ಪದ್ಧತಿಯೇ ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ಅನಿಷ್ಟಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ ಅಂತ ಓದಿಕೊಂಡು ಬಂದವರ ಮುಂದೆ ನಿಂತು “ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೇ ಇಲ್ಲ” ಅಂದರೆ ಸಾಮಾನ್ಯರು ನಗುವುದು ಸಹಜವೇ.ಬಹಳಷ್ಟು ಜನ ವಿರೋಧಿಸಿದರು. ಅವರ ಸಂಶೋಧನೆ ಶುರುವಾಗುವ ಮೊದಲೆ ಶಿವಮೊಗ್ಗದ ಬುದ್ದಿಜೀವಿಯೊಬ್ಬರು ಈ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅನ್ನುತ್ತ, ೮ನೇ ಪೋಪ್ ನ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಕಾಲಕ್ಕೂ “ನಂಬಿಕೆ”ಗಳ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅಂತ ಬದಾಲವಣೆಯೇನಿಲ್ಲ ಅಂತ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟರು.ಆರಂಭದ ಈ ವಿರೋಧದ ನಡುವೆಯೂ CSLC ಯವರು ಯಾವುದೇ ಫೆಲೋಷಿಪ್ ಕೂಡ ಇಲ್ಲದೇ ಸಮಾಜ ವಿಜ್ಞಾನದ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನೇ ಒಂದು passion ಆಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಪದೇ ಪದೇ ಸ್ಥಾಪಿತ ಥಿಯರಿಗಳ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಲಯಬದ್ಧ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನಿಡುತ್ತಲೇ ಬಂದರು.ಈ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಬುದ್ದಿಜೀವಿ ವಲಯದ ಬಳಿ ಅಂತ ಉತ್ತರವೇನು ಕಾಣಲೇ ಇಲ್ಲ.ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ರಾಜ್ಯದ ಬುದ್ದಿಜೀವಿ,ಚಿಂತಕರ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಟ್ಟಿನ ಕೋಲಾಹಲ ಮೂಡಿಸಿದ್ದು,CSLC ಯ ಬಾಲು ಮತ್ತು ಡಂಕಿನ್ ಝಳಕಿಯವರ “ವಚನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ” ಅನ್ನುವ ಪ್ರಬಂಧ.

ಈ ಪ್ರಬಂಧದಲ್ಲಿ ಬಾಲು ಮತ್ತು ಡಂಕಿನ್ “ವಚನಗಳು ಜಾತಿ ವಿರೋಧಿ ಚಳುವಳಿಯಾಗಿದ್ದವು” ಅನ್ನುವ ಪ್ರಚಲಿತ ವಾದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ತರ್ಕ ಮತ್ತು ನಿಜಾಂಶಗಳ ಆಧಾರವಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ತಮ್ಮ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಮೂಲಕ ಹೇಳಲು ಹೊರಡುತ್ತಾರೆ.

“ವಚನಗಳು ಜಾತಿಯ ವಿರುದ್ಧದ ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಪ್ರಚಲಿತ ಜನಪ್ರಿಯ ನಂಬಿಕೆಯು ನಿಜವೇ ಆಗಿದ್ದರೆ, ಬಹುತೇಕ ವಚನಗಳು ಜಾತಿಯ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡಲೇಬೇಕು. ಏಕೆಂದರೆ ಜಾತಿ ವಿರುದ್ಧದ ಚಳುವಳಿಯ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದುಕೊಂಡೂ ವಚನಗಳು ಜಾತಿಯ ವಿರುದ್ಧ ಮಾತನಾಡದೆ ಊಳಿದಿರಬಹುದಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ ಮಾತು. ಈ ಊಹಾಸಿದ್ಧಾಂತದ ಪ್ರಕಾರ, ಒಂದುವೇಳೆ ನಾವು ವಚನಗಳು ಜಾತಿಯ ವಿರುದ್ಧ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಜಾತಿಯ ವಿಚಾರ ವಚನಗಳಿಗೆ ಮಹತ್ವದ ವಿಚಾರವೇ ಅಲ್ಲವೆಂದು ತೋರಿಸಿದರೆ, ವಚನಗಳು ಜಾತಿವಿರೋಧಿ ಸಾಹಿತ್ಯವೆಂಬ ಪ್ರಚಲಿತ ವಾದವನ್ನು ತಳ್ಳಿ ಹಾಕಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ.” ಅನ್ನುವ ಊಹಾ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಮೂಲಕ ಶುರು ಮಾಡಿ,

“ಕರ್ನಾಟಕ ಸರ್ಕಾರ ಇದುವರೆಗೆ ಪ್ರಕಟಿಸಿರುವ ಒಟ್ಟು ವಚನಗಳು: 21,788.

ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವಂತೆ ತೋರುವ ವಚನಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ: 195.

ಜಾತಿ, ಕುಲ ಮತ್ತು ಅವುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಇತರ ವಿಚಾರಗಳ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವಂತೆ ತೋರುವ ವಚನಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ: 458″

ಅನ್ನುವ ಅಂಶಗಳನ್ನಿಡುತ್ತ ತಮ್ಮ ತರ್ಕ,ವಾದಗಳ ಮೂಲಕ ಪ್ರಚಲಿತ ವಚನಗಳ ಕುರಿತ ನಂಬಿಕೆಯ ಬುಡವನ್ನು ಅಲುಗಾಡಿಸುತ್ತ “ವಚನಗಳನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಚಳುವಳಿಯ ಹಿನ್ನೆಲೆ”ಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ ಡಂಕಿನ್.

ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಈ ವಾದವೂ ಟೀಕೆಗೊಳಗಾಯಿತು.ಆದರೆ ಈ “ವಚನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ” ಚರ್ಚೆ ನಡೆದ ರೀತಿಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿದಾಗ ನಮ್ಮ ಪ್ರಗತಿಪರರೊಳಗಿನ ಫ್ಯಾಸಿಸ್ಟ್  ಬೇಡ ಬೇಡವೆಂದರೂ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾನೆ.ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ” ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ, ಅಸ್ಪೃಷ್ಯತೆ,ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಹಿಷ್ಕಾರ” ಅಂತೆಲ್ಲ ಗುತ್ತಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಂತೆ ಮಾತನಾಡುವ ಈ ಪ್ರಗತಿಪರರು ಮೊದಲಿಗೆ ಸಿ.ಎಸ್.ಎಲ್.ಸಿಯವರ ಸಂಶೋಧನೆಯೆಡೆಗೆ ತೋರಿದ್ದು “ವೈಚಾರಿಕ ಅಸ್ಪೃಷ್ಯತೆ”ಯನ್ನೇ. ಯಾವಾಗ ಚರ್ಚೆ ರಾಜ್ಯಮಟ್ಟದ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಶುರುವಾಯಿತೋ ಆಗಲೇ ವೈಚಾರಿಕತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವವರ ಹುಳುಕುಗಳು ರೇಜಿಗೆಯೆನಿಸುವಷ್ಟು ಹೊರಬಂದಿದ್ದು.ಕೇವಲ ಸಿ.ಎಸ್.ಎಲ್.ಸಿ ವಿರೋಧಿ ಲೇಖನಗಳಿಗೆ ಸ್ಥಾನ ಕೊಟ್ಟು ಅದಕ್ಕೆ ಚರ್ಚೆ ಅನ್ನುವ ಹೆಸರುಕೊಟ್ಟು “ವೈಚಾರಿಕ ಬಹಿಷ್ಕಾರ”ವನ್ನು ಹಾಕಿದರು.

ಪಾಪ.ಈ ಪ್ರಗತಿಪರರ ಚಿಂತಾಜನಕ ಚಿಂತನೆಗೆ “ಇದು ಕೋಳಿ ಕೂಗದಿದ್ದರೂ ಅಲಾರಂಗಳು ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಕೂಗುವಂತ ಕಾಲ” ಅನ್ನುವುದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ ನೋಡಿ. ತಾವು ಲಾಬಿ ಮಾಡಿ ರಾಜ್ಯ ಮಟ್ಟದ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಇವರ ಸಂಶೋಧನೆಯ ವಾದಕ್ಕೆ ಸ್ಥಾನ ಕೊಡದಿದ್ದರೆ ಇವರ ವಿಷಯ ಹೊರಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಂಡರು.ಆದರೆ ಮಾಹಿತಿ ತಂತ್ರಜ್ನಾನದ ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಮಾಹಿತಿ ವಿನಿಮಯಕ್ಕೆ ಯಾವ ದೊಣೆ ನಾಯಕನ ಅಪ್ಪಣೆಯೂ ಬೇಕಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದು ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು “ನಿಲುಮೆ” ಬಳಗ ವಚನದ ಕುರಿತು ಮುಕ್ತ ವೇದಿಕೆಯೊದಗಿಸಿದಾಗಲೇ.ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕಿನಲ್ಲೂ ಪರ-ವಿರೋಧ ಚರ್ಚೆ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು.

ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕಿನ ವಿರೋಧಿ ಬಣದಲ್ಲಿದ್ದವರು ಪುನಃ ಅವರೇ,ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ “ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ,ಅಸ್ಪೃಷ್ಯತೆ,ಬಹಿಷ್ಕಾರ” ಅಂತೆಲ್ಲ ಮಾತನಾಡುವವರು.ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಿಸುವ ಮುಖವಿಲ್ಲದವರು ಹೈ-ಟೆಕ್ ಬಹಿಷ್ಕಾರ (ಬ್ಲಾಕ್) ಹಾಕಲಾರಂಭಿಸಿದರು.ಸರಿ ಈ ಪ್ರಗತಿಪರರ ಮುಖವಾಡ ಈ ವೈಚಾರಿಕ ಅಸ್ಪೃಷ್ಯತೆ,ಹೈ-ಟೆಕ್ ಬಹಿಷ್ಕಾರಕ್ಕಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತವಾಗಬಹುದೇ ಅಂದುಕೊಂಡರೇ ಮತ್ತದೇ ೩೦೦ ವರ್ಷದ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ.

ವಿವಿಯ ಕಡೆ ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೆ ಮುಖಮಾಡದ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು,ಸರ್ಕಾರಿ ಸಾಹಿತಿಗಳೆಲ್ಲ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಸರ್ಕಾರಿ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಒತ್ತಡ ತಂದು ಅವರೇನು ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡುತಿದ್ದಾರೆ ಅನ್ನುವ ವರದಿ ತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರಲ್ಲ? ಇಂತವರನ್ನು ಏನೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತೀರಿ? ಒವೈಸಿಯಂತವರು “ರಾಜಕೀಯ ಉದ್ರೇಕಕಾರಿ ಭಾಷಣ” ಮಾಡಿದಂತೆ ಸಾಹಿತಿಗಳು/ವಿವಿಯ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು “ವೈಚಾರಿಕ ಉದ್ರೇಕಕಾರಿ” ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ” ಬಾಲು ಏನೋ ಬೆಲ್ಜಿಯಂ ವಿವಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರೆ.ಅವರ ಗಿಂಡಿಮಾಣಿಗಳೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ನಡುವೆಯೇ ಬದುಕಬೇಕು” ಅನ್ನುವಂತೆ ಬರೆಯುತ್ತಾರಲ್ಲ… ಇದನ್ನು ವೈಚಾರಿಕ ವ್ಯಭಿಚಾರ ಎನ್ನೋಣವೇ?

ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಸಮಾಜ ವಿಜ್ಞಾನದ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡಬೇಕಾದವರು ಸಮಾಜ ವಿಜ್ನಾನಿಗಳೇ ತಾನೆ? ಆದರೆ ಈ ಇಡಿ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಶೋಧಕರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು, (ಆಕ್ಟಿವಿಸ್ಟ್), ಸಾಹಿತಿಗಳು/ಸಾಹಿತ್ಯದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು. ಅವರು ಮಾತನಾಡಬಾರದು ಅಂತೇನಿಲ್ಲ.ಆದರೆ ಬಹುಷಃ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಭಾಷೆಗಳು,ಇತಿ-ಮಿತಿ,ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಸಮಾಜ ವಿಜ್ನಾನಿಗಳಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವಷ್ಟು ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರಿಗೆ ಸಾಹಿತಿಗಳು/ಸಾಹಿತ್ಯದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಆಗದು ಅಲ್ಲವೇ?

ಇನ್ನು ಚರ್ಚೆಗಿಳಿದ ಕಲಬುರ್ಗಿಯಂತಹ ನಾಡಿನ ಹಿರಿಯ ಸಂಶೋಧಕರು “ಈ ವಿಕೃತ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ” ಅಂತ ಕರೆಕೊಡುತ್ತಾರಲ್ಲ ನಾವ್ಯಾವ ಕಾಲದಲ್ಲಿದ್ದೇವೆ? ಹಾಗಾದರೆ,ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ,ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಅನ್ನುವುದೆಲ್ಲ ಬರಿಯ ಲೊಳಲೊಟ್ಟೆಯೇ? ನಮ್ಮ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳ ಮೂಲ ಧ್ಯೇಯವೇ ಶಿಕ್ಷಣ ಹಾಗೂ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದು.ಅಂತ ವಿವಿಗಳ ಸಿಂಡಿಕೇಟ್ ಸದಸ್ಯರು ಸಂಶೋಧಕರಿಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕಬೇಕು ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಇಂದು ಸಂಶೊಧನೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವಂತೆ ಕರೆಕೊಡುವ ಕಲಬುರ್ಗಿಯವರಿಗೆ ೧೯೮೯ರಲ್ಲಿ ಅವರ ಮಾರ್ಗ ಕೃತಿ ಕುರಿತ ವಿವಾದ ಮರೆತು ಹೋಗಿದೆಯೇ? ಬಸವಣ್ಣನವರ ಎರಡನೇ ಹೆಂಡತಿ ನೀಲಾಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಇವರು ವೇಶ್ಯೆಯಂತೆ ಚಿತ್ರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ವಿಚಾರದ ಕುರಿತು ಈ ವಿವಾದ ಎದ್ದಿತ್ತು. ಆಗ ಇವರಿಗೆ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ,ಸಂಶೋಧನೆ ಎಲ್ಲವೂ ಬೇಕಿತ್ತು.ಈಗ ಅವರ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಈ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಶೋಧನೆಗಳ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲವೇ?

ಇನ್ನು ಸಿ.ಎಸ್.ಎಲ್.ಸಿಯವರ ಮೇಲೆ ಕೇಳಿಬರುವ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಕೃತ ಮಾತೆಂದರೆ “ಬೆಲ್ಜಿಯಂನ ಹಣ”ದ ಬಗ್ಗೆ.ಬಹುಷಃ ಹೀಗೆ ಹಣದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವವರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಅನುಭವಗಳಿಂದ ಮಾತನಾಡುತಿದ್ದಾರೋ ಏನೋ ತಿಳಿಯದು.ಆದರೆ, ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಯಾವುದೇ ಫೆಲೋಷಿಪ್ ಕೂಡ ಇಲ್ಲದೇ ಸಮಾಜ ವಿಜ್ನಾದೆಡೆಗಿನ ತಮ್ಮ Passion ಮೂಲಕವೇ ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಸಂಶೋಧನಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಈ ರೀತಿಯ ಆರೋಪ ಮಾಡುವುದು ವಿಕೃತ ಮನಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲದೇ ಏನು? ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಸಂಶೋಧನಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೇ ಮೂಲ.ಅವರ ಜೀವನ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಫೆಲೋಷಿಪ್ ಕೂಡ ಬೇಕು.ಫೆಲೋಷಿಪ್ ಇಲ್ಲದೇ ಯಾವ ಸಂಶೋಧಕನೂ ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಮುಂದಾಗಲಾರ. ತನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಸೊನ್ನೆಯಾಗಿರುವಾಗ ಬೇರೆಯವರ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಆದರೆ ಎರಡು ಮೂರು ವರ್ಷದಿಂದ ಒಂದು ನಯಾಪೈಸೆಯೂ ಇಲ್ಲದೇ ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಸಿ.ಎಸ್.ಎಲ್.ಸಿ ತಂಡದ ಸಂಶೋಧಕರನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಜಿಗುಪ್ಸೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಕಡೆ ಸಮಾಜ ವಿಜ್ಞಾನ ಸಂಶೋಧನೆಯೆಡೆಗೆ ಸರ್ಕಾರ ಅತೀವ ನಿರ್ಲಕ್ಷ ವಹಿಸುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ತನಗೆ ಬೇಕಾದ ಜ್ಞಾನದ ಉತ್ಪಾದನೆ ಮಾಡಿಕೊಡುವ ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಎಂದೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸದ ವಿಚಾರಗಳನ್ನೇ ಚಿಂತನೆ/ ಸಂಶೋಧನೆ ಎಂದು ಕರೆದು ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಹಣ ವ್ಯಯಿಸುತ್ತದೆ.ಸಿ.ಎಸ್.ಎಲ್.ಸಿ ಯ ಸಂಶೋಧಕರು ಪರಸ್ಪರವಾಗಿ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ನೆರವಾಗುತ್ತ ತಮ್ಮ ಸಂಶೋಧನಾ ನಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ಎಂದಿನಂತೆ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಇವತ್ತು ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟು ಭಾಷಣಕ್ಕೆ ಜನರನ್ನು ಕರೆಸಬೇಕಾದ ಕಾಲ ಬಂದಿದೆ. ಅಂಥರರಲ್ಲಿ ಯಾವ ಫಲಾಪೇಕ್ಷೆಯೂ ಇಲ್ಲದೇ ದುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಇಲ್ಲಿನ ಸಂಶೋಧಕರು. ಇವರ ಮೇಲೆ “ಬೆಲ್ಜಿಯಂ ಹಣ”ವನ್ನು ಆರೋಪಿಸುವವರು,ಹಾಗೇನಾದರೂ ಹಣಕಾಸಿನ ಅವ್ಯವಾಹರ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನೇಕೆ ಆರ್.ಟಿ.ಐ ಮೂಲಕವೋ ಅಥವಾ ತಾವು ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವಂತೆ ಒತ್ತಡ ಹೇರುತ್ತಿರುವ ಸರ್ಕಾರದ ಮೂಲಕವೇ ತನಿಖೆ ಏಕೆ ಮಾಡಬಾರದು? ಆರೋಪಗಳಲ್ಲೇ ಕಾಲ ತಳ್ಳಲು ಇವರೇನು ರಾಜಕರಾಣಿಗಳೇ? ಖುದ್ದು ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಾದರೂ ಕ್ಷಣಕಾಲ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸಿಯಾರು.ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಗತಿಪರರು ಸಿ.ಎಸ್.ಎಲ್.ಸಿಯವರ ವಾದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿವಾದ ಮಂಡಿಸಲಾಗದೇ ಸಂಷೋಧನೆಯನ್ನೇ ನಿಲ್ಲಿಸುವ,ಬಹಿಷ್ಕರಿಸುವ ಅನೈತಿಕ ಮಾರ್ಗಕ್ಕಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ.

ಯಾವುದೇ ಸ್ಥಾಪಿತ ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಅದಕ್ಕೆ ವಿರೋಧವೇಳುವುದು ಸಹಜವೇ. ಎಲ್ಲರೂ ಒಪ್ಪುವಂತೆ ಬರೆಯಲು ಸಂಶೋಧನಾ ವರದಿಯೇನು ಯಾವುದೋ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷದ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯೋ ಅಥವಾ ಸರ್ಕಾರಿ ಪ್ರಭಾವ ಹೊರಬರುವ ಯಾವುದೋ ಸಮಿತಿಯ ವರದಿಯೋ ಅಲ್ಲ.ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಕುರಿತ ಈ ವಾದಕ್ಕೆ ವೈಚಾರಿಕ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿವಾದ ಮಂಡಿಸಬೇಕೆ ಹೊರತು,ವೈಚಾರಿಕ ಬಹಿಷ್ಕಾರ,ಅಸ್ಪೃಷ್ಯತೆ ಅಥವಾ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅನ್ನುವ ಬೆದರಿಕೆಗಳಿಂದಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಸಂಶೋಧನಾ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಬೀಗ ಜಡಿಯಬಹುದೇ ಹೊರತು ಸಂಶೋಧಕರ ತಲೆಗಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದು ಈ ನಾಡಿನ ಪ್ರಗತಿಪರರಿಗೆ ತಿಳಿದರೆ ಒಳ್ಳೆಯದು. ಒಂದು ವಿಚಾರವನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದು ಬಿಡುವುದು ಬೇರೆಯೇ ವಿಚಾರ.ಆದರೆ,ಆ ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ವೇದಿಕೆಯೊದಗಿಸುವುದು ಆರೋಗ್ಯಕರ ಸಮಾಜದ ಲಕ್ಷಣ.ಅಂತ ಸಮಾಜದ ನಿರ್ಮಾಣವೇ ನಮ್ಮ ಪ್ರಗತಿಪರರ ಅನಿಸಿಕೆಯೂ ಹೌದು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.ಹೌದು ಅನ್ನುವುದಾದರೆ,ಇನ್ನಾದರೂ ಸಿ.ಎಸ್.ಎಲ್.ಸಿ ವಾದವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಅನೈತಿಕ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಹಿಡಿಯುವುದು ಬಿಟ್ಟು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ವೈಚಾರಿಕ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವುದು ಒಳಿತು.