– ಮು.ಅ ಶ್ರೀರಂಗ, ಬೆಂಗಳೂರು
ಈ ನನ್ನ ಬರಹ ತನ್ನ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಅಮೂರ್ತವಾಗಿರಬೇಕಾಗಿರುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿದೆ! ಹೀಗಾಗಿ ಇದನ್ನು ನೀವು ಸರಸರನೆ ಓದಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದೆ ಇರಬಹುದು. ಕೆಲವೊಂದು ವಿಷಯಗಳನ್ನು “ಮೂರ್ತ”ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹೇಳಲು ಹೊರಟಾಗ ಅವು ತೀರಾ ತೆಳುವಾಗುತ್ತವೆ. ಅಭಿಮಾನ ಮತ್ತು ಆರಾಧನೆಯ ನಡುವಿನ ಗೆರೆಯೂ ಹೀಗೆ ತೆಳುವಾದದ್ದೇ. ಆ ಗೆರೆ ಅಳಿಸಿಹೋದಾಗ ಅಭಿಮಾನ + ಆರಾಧನೆ =ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಎಂಬ ಸರಳ ಸಮೀಕರಣ ರೂಪುಗೊಂಡು ಬಿಡುತ್ತದೆ.
“ಅಭಿಮಾನ” “ಆರಾಧನೆ” ಆಗುವುದಕ್ಕೆ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನೋಡಿರುವ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ದೃಶ್ಯವೆಂದರೆ ಸಿನಿಮಾ ಮಂದಿರಗಳ ಮುಂದೆ ತಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚಿನ ನಾಯಕ ನಟನ ಸಿನಿಮಾ ಬಿಡುಗಡೆ ಆದಾಗ ನಡೆಯುವ ಲೀಟರುಗಟ್ಟಳೆ “ಕ್ಷೀರಾಭಿಷೇಕ”. ಆ ಮೂಲಕ ಸಿನಿಮಾ ನಟನನ್ನು ದೈವತ್ವಕ್ಕೆ ಏರಿಸುವುದು. ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಸಿನಿಮಾ ನಟಿಯೊಬ್ಬರಿಗೆ ದೇವಸ್ಥಾನ ಕಟ್ಟಿದ್ದು ನಿಮಗೆಲ್ಲಾ ತಿಳಿದಿರಬಹುದು. ಅಭಿಮಾನ ಆರಾಧನೆಯಾಗಿದ್ದಕ್ಕೆ ಇದೊಂದು ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ. ನಂತರದಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಆ ದೇವಸ್ಥಾನವನ್ನು “ಆ ಭಕ್ತಾದಿಗಳೇ”ಒಡೆದು ಹಾಕಿದರಂತೆ. ತಮ್ಮ ಆರಾಧ್ಯ ದೇವತೆ ಆಜೀವ ಪರ್ಯಂತ ಅವಿವಾಹಿತೆಯಾಗಿರಬೇಕು ಎಂಬುದು ಅವರ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಆಸೆಯಾಗಿತ್ತೇನೋ?
Like this:
Like ಲೋಡ್ ಆಗುತ್ತಿದೆ...