ರಾಮದೇವ್,ಮೀಡಿಯಾ ಮತ್ತು ಸಂಪಾದಕೀಯ

– ಮಹೇಶ ಪ್ರಸಾದ ನೀರ್ಕಜೆ

ಸಂಪಾದಕೀಯ ತಂಡ ಬರೆದ “ಸಂವಿಧಾನವನ್ನೇ ಒಪ್ಪದ ರಾಮದೇವ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದ್ದಾರೆ… ಜೈ ಹೋ! ” ಈ ಲೇಖನದ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಕೆಲವು ಅನಿಸಿಕೆಗಳು. ಇವು ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿತನದ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಕೆಲವು ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು ಕೂಡ ಹೌದು. ಸದಾ ಮಾಧ್ಯಮದ ತಪ್ಪು ಒಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವ ತಂಡ ಅದರ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಬೇರೆ ಕೆಲವು ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಕೂಡ ಬರೆಯುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಮೂಢ ನಂಬಿಕೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಬರಹಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಕೆಲವು ಪ್ರಯತ್ನಗಳ ಬಗೆಗೆ ನನಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಿದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಜಿ ಕನ್ನಡ ವಾಹಿನಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಬೃಹತ್ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಬಗೆಗಿನ ವಿರೋಧ ಎಲ್ಲರ ಗಮನ ಸೆಳೆದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಕೂಡ ನನಗೆ ಸಂಪಾದಕೀಯ ತಂಡದ ಬಗೆಗೆ ಕೆಲವು ಅನುಮಾನಗಳಿವೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ತನ್ನ TRP ಹೆಚ್ಚಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಲೋ ಎಂಬಂತೆ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಅನಾಮಿಕ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಗಳ ಮಹಾಪೂರ. ಈ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಯಾರು ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಅವರ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಏನಾದರು ಕುತ್ಸಿತ ಉದ್ದೇಶಗಳಿವೆಯೇ ಇತ್ಯಾದಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ನನಗೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಇವೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಮೂಢ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಟೀಕಿಸುವ ಹುನ್ನಾರವೋ ಎಂದು ಕೂಡ ಸಂಶಯವಿದೆ. ಆದರೆ ಕೆಲವು ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಅದರಲ್ಲೂ ವಿವೇಕಾನಂದ, ಬುಧ್ಧ ಗಾಂಧೀಜಿ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದೂ ಹೌದು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಂಪಾದಕೀಯ ವಿರೋಧಾಭಾಸಗಳ ಗೂಡು. ಇರಲಿ, ಈಗ ಪ್ರಸ್ತುತ ಲೇಖನದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಇದರಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ತಪ್ಪುಗ್ರಹಿಕೆಗಳು, ಮತ್ತು ತಪ್ಪು ಮಾಹಿತಿಗಳು ಕಾಣಸಿಗುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿ, ನಿಜ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ಹೊರಗೆಡಹುವ ಒಂದು ಪ್ರಯತ್ನ ಇದು.

ಸಂಪಾದಕೀಯದ ಪ್ರಮುಖ ಆರೋಪ ಬಾಬಾ ಸಂವಿಧಾನ ವಿರೋಧಿ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದಾಗಿ. ಅವರು ಏನು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ? “ನಾನು ಈ ದೇಶವನ್ನು ಜಾತ್ಯತೀತ ರಾಷ್ಟ್ರ ಎಂದು ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ, ಭಾರತವನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ರಾಷ್ಟ್ರ ಎಂದು ಕರೆಯಲು ಬಯಸುತ್ತೇನೆ”. ಇದು ಯಾಕೆ ಸಂವಿಧಾನ ವಿರೋಧಿ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ನೋಡೋಣ. ಸೆಕ್ಯುಲರಿಸಂ ಎಂದರೆ ಏನು ಎನ್ನುವುದರ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಬಹಳ ಜನರಲ್ಲಿ ಸಂಶಯ ಇದೆ. ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ಯುಲರಿಸಂ ಎಂಬ ಪದದ ಅರ್ಥ ಏನು, ಇಲ್ಲಿ ಅದೇ ಅರ್ಥ ಅನ್ವಯ ಆಗುತ್ತದೆಯೇ, ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಮಾಜ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಲ್ಲೇ ಒಮ್ಮತವಿಲ್ಲ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ಯುಲರಿಸಂ ಎಂದರೆ “ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಧರ್ಮದ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆ” ಎಂಬ ಅರ್ಥ ಬರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ “ಸರ್ವ ಧರ್ಮ ಸಮಭಾವ” ಎಂಬ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಇದು ರಾಷ್ಟ್ರಪಿತ ಗಾಂಧಿಜಿಯವರ ನಿಲುವೂ ಆಗಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಇಲ್ಲಿ ಬಾಬಾ “ಭಾರತ ಜಾತ್ಯಾತೀತ ರಾಷ್ಟ್ರ ಅಲ್ಲ” ಎಂದಾಗ ಅದರ ಅರ್ಥ “ಸೆಕ್ಯುಲರ್ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸುವಂತಿಲ್ಲ, ಈ ದೇಶದ ಬೆನ್ನೆಲುಬು ಅಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ” ಎಂಬ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೇ ಹೊರತು ಬೇರಾವುದೇ ದುರುದ್ದೇಶ ದಿಂದಲ್ಲ. ಇದು ಸಂವಿಧಾನದ ಮೂಲ ಆಶಯಕ್ಕೆ ವಿರೋಧವೂ ಅಲ್ಲ. ಇದು ಸಂವಿಧಾನ ವಿರೋಧವೆಂದಾದಲ್ಲಿ ಗಾಂಧಿಜಿಯವರೂ ಕೂಡ ಸಂವಿಧಾನ ವಿರೋಧಿ ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆಯಿರುವುದು ಆ ಪತ್ರಕರ್ತರಿಗೆ ಇವೆಲ್ಲದರ ಅರಿವಿದೆಯೇ ಅಥವಾ ಬಾಬಾ ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ತಮ್ಮ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಂದು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆಯೇ ಎಂಬುದಾಗಿ. ಅಲ್ಲದೆ ಜಾತ್ಯಾತೀತ ತತ್ವಕ್ಕೆ ಹಾನಿಯುಂಟು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸ ಬಾಬಾ ಈ ತನಕ ಏನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಕೂಡ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ.

ಇನ್ನು ಲೇಖನದಲ್ಲಿರುವ ಕೆಲವು ಅಂಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಆಕ್ಷೇಪಗಳು ಇಂತಿವೆ :

{ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ವ್ಯಕ್ತವಾದ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಇಂಥದ್ದೇ ಬೆಂಬಲದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ರಾಮದೇವ ಉಪವಾಸಕ್ಕೆ ಕೂರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ}

ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಉಪವಾಸ ಮಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲೇ ಬಾಬಾ ಇದೇ ರಾಮ್ ಲೀಲಾ ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವೊಂದನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿ ಅಲ್ಲಿ ಹೋರಾಟದ ಕಿಡಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತಿಸಿದ್ದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಯಾಕೆ ಮರೆಯಲಾಗುತ್ತಿದೆ? ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಕಳೆದ ೨-೩ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಿದ್ದು ಬಾಬಾ ಅಲ್ಲವೇ? ಆಗ ಅಣ್ಣಾ ಎಲ್ಲಿದ್ದರು?

{ರಾಮದೇವರಿಗೆ ಈಗಾಗಲೇ ಬಿಜೆಪಿ, ಆರ್‌ಎಸ್‌ಎಸ್, ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಹೀಗೆ ಹಲವು ವಲಯಗಳಿಂದ ಬೆಂಬಲ ಹರಿದುಬಂದಿದೆ}

ಈ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಬೆಂಬಲ ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳವಾಗಿ ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿಷಯ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕಪ್ಪು ಹಣದ ಬಗ್ಗೆ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲಾಗಿ ದನಿ ಎತ್ತಿದ್ದು ಯಾರು? ಅಡ್ವಾಣಿ ಯವರಲ್ಲವೇ? ಅವರು ಸಂಘ ಪರಿವಾರ ಹಿನ್ನೆಲೆಯವರಲ್ಲವೇ? ಸಂಘಪರಿವಾರ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಇದ್ದವರು ಶುರು ಮಾಡಿದ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಸಂಘಪರಿವಾರ ಭಾಗವಹಿಸುವುದು ಅಂಥಾ ದೊಡ್ಡ ತಪ್ಪೇ?

{ಒಂದು ಜಾತಿ ಪ್ರಮಾಣ ಪತ್ರ ಮಾಡಿಸುವುದಕ್ಕೇ ಲಂಚ ಕೊಡಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಿರುವ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಬಾಬಾ ಅವರು ಇಷ್ಟೊಂದು ದೊಡ್ಡ ವಹಿವಾಟು ಮಾಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಯಾರ ಕೈಯನ್ನೂ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಾಡಿಲ್ಲವೆಂದು ನಂಬುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ಕೇಳುವುದೂ ಸಹಜವೇ ತಾನೆ?}

ಕೈಯನ್ನು ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಾಡಿ ಅನುಭವ ಇರುವುದರಿಂದಲೇ ಅದನ್ನು ನಿವಾರಿಸಬೇಕೆಂದು ಹೊರಟಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಯಾಕೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬಾರದು? ಎಲ್ಲವನ್ನು ನಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಿಯೇ ಯಾಕೆ ನೋಡಬೇಕು? ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ವಿರುಧ್ಧ ಹೋರಾಡಲು ಈ ತನಕ ಲಂಚ ಕೊಡದೆ ಇರುವವನೇ ಆಗಬೇಕೆಂದು ಇದೆಯೇ? ಸಂಚಾರಿ ಪೋಲಿಸಿಗೆ ಅರೆ ಕಾಸು ಕೊಡದವನು ಹುಡುಕಿದರೆ ಸಿಗದಿರುವಾಗ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ವಿರುಧ್ಧ ಹೋರಾಡಲು ಅಂಥವನು ಬೇಕು ಎಂದರೆ ಹೇಗೆ? ಅಂತಹವನು ಬರುವ ತನಕ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಇದನ್ನು ನಮ್ಮ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಜರೆಯುತ್ತಿರಬೇಕೆ?  ಅಣ್ಣ ಹಜಾರೆ ಈ ತನಕ ಲಂಚ ಕೊಟ್ಟೆ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಹೇಗೆ ನಂಬುತ್ತೀರಿ? ಅಣ್ಣಾ ಮೇಲೆ ಬಾರದ ಸಂಶಯ ಬಾಬಾ ಮೇಲೆ ಯಾಕೆ? ಅದಿರಲಿ, ಲೇಖಕ ಈ ತನಕ ಒಂದು ಪೈಸ ಕೂಡ ಲಂಚ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡಿ ಹೇಳಬಹುದೇ? ಇಲ್ಲವಾದಲ್ಲಿ ಬಾಬ ಲಂಚ ಕೊಟ್ಟಿರಬಹುದು ಎಂದು ಆರೋಪ ಮಾಡುವ ಹಕ್ಕೆಲ್ಲಿದೆ?

{ರಾಮದೇವರು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ಗೆ, ಏಡ್ಸ್‌ಗೆ ಔಷಧ ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿ, ದೇಶದ ಎಲ್ಲ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್, ಏಡ್ಸ್ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಯುತ್ತ ಬಿದ್ದಿರುವ ಲಕ್ಷಾಂತರ ರೋಗಿಗಳನ್ನೇಕೆ ಗುಣಪಡಿಸಬಾರದು? ಇದೊಂದನ್ನು ಮಾಡಿದರೆ ಇಡೀ ದೇಶ ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆ ರಾಮದೇವ ಅವರಿಗೆ ಋಣಿಗಳಾಗಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲವೆ?}

ಈ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೀತಾ ಇದೆ. ಅಂದರೆ ಇದನ್ನು ಸಾಬಿತು ಪಡಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆ ನಡೀತಾ ಇದೆ. ಅದಿರಲಿ, ಲೇಖಕರು ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಮತ್ತು ಎಡ್ಸ್ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯಾಕೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇತರ ಖಾಯಿಲೆಗಳನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಿದರೂ ಕೂಡ “ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆ ರಾಮದೇವ ಅವರಿಗೆ  ಋಣಿಯಾಗಿ ” ಇರಬಹುದು ತಾನೇ. ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಗುಣಪಡಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಆತ ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ, ರಾಮ್ ದೇವ್ ಅವರನ್ನು ಹಣಿಯುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದಲೇ ಈ ಲೇಖನ ಹೆಣೆಯಲಾಗಿದೆಯೇ ಎಂಬುದಾಗಿ. ಆದ್ದರಿಂದ ಇದರಲ್ಲಿ ಲೇಖಕ ಪೂರ್ವಾಗ್ರಹ ಪೀಡಿತನಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

{೨೨ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಗಳಿರುವ ಈ ಭಾಷಾ ವೈವಿಧ್ಯದ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿಯನ್ನು ಜಪಾನಿ ಮತ್ತು ಚೀನೀ ಭಾಷೆಯ ಹಾಗೆ ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ಬೆಳೆಸಬೇಕು ಎಂದು ರಾಮದೇವ ಹಗುರವಾಗಿ, ಬಾಲಿಷವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ}

ಇದು ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ. ಲೇಖಕರು ಅನಗತ್ಯವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಶ್ ಮೀಡಿಯಾದ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ರಾಮ್ ದೇವ್ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ – ಸ್ವತಹ ನನ್ನ ಕಿವಿಯಾರೆ ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ, ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮಾತೃಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಆಗಬೇಕು ಅಂತ. ‘ಹಿಂದಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಭಾರತದ ಇತರ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ’ ಅಂತ ಸ್ಪಷ್ಟ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ನಿಮಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ ಬೇಕಿದ್ದರೆ ಈ ವಿಡಿಯೋ ನೋಡಿ. ಇದೊಂದೇ ವಿಡಿಯೋ ಅಲ್ಲ, ನಾನು ರಾಮದೇವರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಬಹಳ ಸಾರಿ ಅಸ್ಥಾ  ಚಾನೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ. ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ದೇಶದೆಲ್ಲೆಡೆ ಹಿಂದಿ ಮಾತ್ರ ಇರಬೇಕೆಂದು ಅಥವಾ ಉನ್ನತ ವ್ಯಾಸಂಗ ಹಿಂದಿಯಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕೆಂದಾಗಲಿ ಹೇಳಿದ್ದು ನನಗಂತೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಅದಲ್ಲದೆ ಈಗ ಮಾಧ್ಯಮಗಳೂ ಕೂಡ ತಪ್ಪನ್ನು ತಿದ್ದಿಕೊಂಡಿವೆ. ನೆನ್ನೆ ಮತ್ತು ಇಂದು ಪ್ರಸಾರವಾದ ಬಹುತೇಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಬಾಬಾ ಹಿಂದಿ ಜೊತೆ ಇತರ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಕಲಿಕೆ ಮಾಧ್ಯಮ ಇರಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿರುವುದನ್ನು ವರದಿ ಮಾಡಿವೆ. ಆ ನಂತರವಾದರೂ ಸಂಪಾದಕೀಯ ತನ್ನ ತಪ್ಪನ್ನು ತಿದ್ದಿಕೊಳ್ಳ ಬಹುದಿತ್ತಲ್ಲವೇ? ಅಥವಾ ಸಂಪಾದಕೀಯ ಸ್ವತಹ ತಾನೇ ಬಾಬಾ ಏನು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅವರ ಅಧಿಕೃತ ಮೂಲಗಳಿಂದ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳ ಬಹುದಾಗಿತ್ತಲ್ಲವೇ? ಯಾಕೆ ಹಾಗೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ? ಮಾಧ್ಯಮದ ಮಗ್ಗೆಯೇ ಸದಾ ಕಾಮೆಂಟಿಸುವ ಸಂಪಾದಕೀಯ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ತಪ್ಪನ್ನೆ ತಾನು ಕೂಡ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ವಿಪರ್ಯಾಸವಲ್ಲವೇ? ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಈ ಒಂದು ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ. ಬಾಬಾ ಮತ್ತು ಅಣ್ಣ ಹಜಾರೆ ಮಧ್ಯೆ ಜಗಳ ತಂದಿಡುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದರು. ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಬಾಬಾಗೆ ಸಪೋರ್ಟ್ ಯಾಕೆ ಅಂತ ಕಿರಣ್ ಬೇಡಿಯವರನ್ನ ದಬಾಯಿಸಿದರು. ಇದು ಈಗಲೂ ಕೂಡ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬಹುದು.

ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಲೇಖನ ಓದಿದ ಮೇಲೆ ನನಗನಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಏನೆಂದರೆ – ಸಂಪಾದಕೀಯ ಒಂದು ಮೀಡಿಯ ಕ್ರಿಟಿಕ್. ಆದರೆ ಮೀಡಿಯಾ ಗಳಲ್ಲಿ ಏನೇನು ತಪ್ಪುಗಳಿವೆಯೆಂದು ಅದು ತೋರಿಸುತ್ತದೋ, ಆ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಸ್ವತಹ ತಾನು ಕೂಡ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಮೇಲೆ ನಾನು ನೀಡಿದ ಉದಾಹರಣೆಗಳೇ ಇದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ. ಈ ಲೇಖನದ ಉದ್ದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಇದು ರಾಮ್ ದೇವ್ ರನ್ನು ಹಣಿಯಲು ಎಂದೇ ಬರೆದ ಲೇಖನ ಎಂದು ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ.