“ತಾಯ್ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಲಿಕೆ” ಯಾಕೆ ಮಹತ್ವದ್ದು?

ಸನ್ಮಾನ್ಯ ಕಿರಣ ಬಾಟ್ನಿಯವರೆ,

ನಿಮ್ಮ ಎಲ್ಲರ-ಕನ್ನಡದ ಬಗ್ಗೆಯ ಕೆಲಸವು ಬಲು ಹೊಗಳತಕ್ಕದ್ದು. ಅಂತಹ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಾದ ನೆರವೀಯ್ಯುವ ಅವಕಾಶವೇ ನಮ್ಮ ಬಾಗ್ಯ. ಇಂತಹ ಕೆಲಸಗಳೂ ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ ಎಂಬುದು ಕಡುಮರಳುಗಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡ ತಿಳಿನೀರಿನ ಬಗ್ಗೆಯಂತೆ, ಅತುಲ್ಯವೂ ಅಮೂಲ್ಯ ಹಾಗು ಅವಶ್ಯಕವೂ ಆಗಿದೆ.

ಆದರೆ ಎಲ್ಲರ-ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕಲಿಕೆಗೆ ಬಲು ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಅಡ್ಡಿಗಳೂ ಇವೆ. ಈ ನಿಲುಮೆಯಲ್ಲೇ ಪ್ರಕಟಿತ ಪ್ರಾಜ್ಞ ‘ಅಜಕ್ಕಳ ಗಿರೀಶ ಬಟ್ಟರು’ ಅವರು ಹೇಳಿರುವ ಪಂಡಿತ ರಾ.ಗಣೇಶರು, ತಿರುಮಲೇಶರು ಮುಂತಾದರ ಪ್ರಖರ ಬರಹಗಳನ್ನು ಕಂಡು ನನ್ನಂತೋರಿಗೆ ‘ಎಲ್ಲರ-ಕನ್ನಡ’ವು ಗಗನಕುಸುಮವಾಗಿಬಿಡುವ ಹೆದರಿಕೆ ಆಳವಾಗುತ್ತಿದೆ.

ನಮ್ಮ ನಾಡನಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಬಲವಾದ ಸಂಸ್ಕ್ರುತದ ಸುತ್ತಣದ ಸಾಂಸ್ಕ್ರುತಿಕ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಹಾಗೂ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಲಯವು ಅತಿ ಸಧೃಡವಾಗಿಯೂ, ಅದರ ಪೋಷಣಹೇತೂ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಬೌದ್ಧಿಕ ವಲಯದ ಕಬಂದಬಾಹುವಿನ ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಾಜ ನಲುಗಿದೆ. ಇಂತಹ ಸನ್ನಿವೇಶವು ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ ಹೇಳಿರುವಂತೆ ಎಲ್ಲರ-ಕನ್ನಡದೆಡೆಗೆ ಆಶಾದಾಯಕವಾದ ಸುಲಭಮಾರ್ಗವಲ್ಲ ಅದೊಂದು ಬಸವಣ್ಣನವರು ಸಮಾಜ ಸುದಾರಣೆಗೆ ಎದುರಿಸಿದ ಕ್ರಾಂತಿಬೇಕಿರುವ ಮಾರ್ಗ.

ಈ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಲೆಂದೇ ನಾನು ಬಾಶೆಯ ಬಗ್ಗೆಯ ‘ತಮಿಳು ಮಾದರಿ, ಅಕ್ಕರ ಕಡಿತ’ ಮುಂತಾದ ಬೃಹತ್ ವಾಗ್ಯುದಕ್ಕೆ ಹೊಕ್ಕಿದ್ದು. ಅಲ್ಲಿ ಬಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು, ‘ಸಂಸ್ಕೃತಪ್ರೇಮ’ವಾದಗಳು, ಹಾಗೂ ಅದಕ್ಕೆ ಇರುವ ಸಾಂಸ್ಥಾನಿಕ ಬೆಂಬಲವು ಈ ಎಲ್ಲರ-ಕನ್ನಡವೂ ಯಾವ ಕಾರಣ ಆಗಲು ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯವೆಂದು ಅಭಿವ್ಯಂಜಿಸಿದೆ. ಹಾಗು ‘ಎಲ್ಲರ-ಕನ್ನಡ’ದ ಪ್ರತಿಪಾದಕರನ್ನು ಜಾತಿವಾದಿಗಳು, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ವಿರೋಧಿಗಳು, ತಮಿಳು-ಮಾದರಿಯವರು ಹಾಗು ಸಂಸ್ಕೃತದ್ವೇಷಿಗಳೆಂದು ರಾಮ-ರಾವಣರ ಉಪಮೆಯಲ್ಲಿ ರಾವಣಪಕ್ಷವೆಂದು ದೂಷಿಸಲಾಗಿ ಒಂದು ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ದಾನವೀಕರಣವನ್ನೂ ಕಾಣುವೆವು.

ತತ್ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗೀ.. ಎಲ್ಲರ-ಕನ್ನಡದ ಮುಖೇನ ಬರುವ ಸುಲಭವಾದ ಶಿಕ್ಷಣ ದೂರದ ಮಾತು ಹಾಗು ಒಂದು ಸಮಯ ಬಂದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ತಗಲುವ ಸಮಯ ಕಡಮೆ ಅಂದರೂ ೪೦-೫೦ ವರುಶ. ಅಲ್ಲಿಯ ತನಕ, ನಮ್ಮ ಮಂದಿ ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಕಲಿಯದೇ ಹೋದರೆ, ಬೆಂಗಳೂರು ಬೆಳಗಾವಿ ಮುಂತಾದೆಡೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೀಶು ಕಲಿತು ಬರುವ ವಲಸೆಗರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಬಳದ ಹುದ್ದೆಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪಾಲು ಆಕ್ರಮಿಸಿ, ಕನ್ನಡದ ಮಕ್ಕಳು ಕಡಮೆ ಸಂಬಳದ, ನೈಪುಣ್ಯತೆಯ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲದ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ. ಈ ಔದ್ಯೋಗಿಕ ವಸಹತ್ತುಶಾಹಿಯೂ ಹೊರರಾಜ್ಯದವರಿಂದ ಈಗಾಗಲೇ ನಡೆದಿದೆ. ಇಂದು ತಮಿಳುನಾಡು, ಆಂದ್ರ, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ, ಡೆಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹಲ ಭಾರತೀಯ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಗಾಧವಾಗಿಯೂ ಸುಲಭವಾಗಿಯೂ ದೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದೂ, ಆ ಕಡೆಯಿಂದಲೇ ನಮ್ಮ ನಾಡಿಗೆ ವಲಸೆ ಹೆಚ್ಚು. ಇವರ ಜತೆಗೆ ಸ್ಫರ್ಧಾಶೀಲರಾಗಿ ನಮ್ಮವರು ಬೆಳೆಯಬೇಡವೇ? ಈ ಕುರಿತು ನಮ್ಮ ಸರಕಾರವಾಗಿಲೀ ಇದರ ಪ್ರಬಲ ವಲಯಗಳಾಗಲೀ ಏನೂ ಯೋಚನೆಗೈದಂತೆ ಕಾಣುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ನಮ್ಮಂತಹವರಾದರೂ ಬರೀ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುಶ್ಟೂ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಹಾಗು ಶಕ್ತಿಉಳ್ಳವರಶ್ಟೇ!

>>>>>”’ಈ ಮೂರು ಆಗುವ ವರೆಗೂ…ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಮೀಡಿಯಮ್ಗೇ…’ ಎಂದು ನೀವು ಹೇಳಿರುವುದನ್ನು ಹೊಸದಾಗಿ ಹೇಳುವ ಅವಶ್ಯಕತೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ”

ಇದರ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ನಲ್ಮೆಯ ಪ್ರಿಯಾಂಕವರು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದಂತೆ ಇನ್ನೂ ೮೩% ಅಶ್ಟು ಕನ್ನಡಿಗರು ವಿವಶತೆಯಿಂದ ನ್ಯೂನತಾಭರಿತ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮವೆಂಬ ಸಂಸ್ಕ್ರುತ-ಭರಿತ ಕಲಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಲುಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ತಾವಿಬ್ಬರು ಒಪ್ಪಿದ ಹಾಗೆ ಇರುವುದು. ಈ ೮೩% ಮಂದಿಯ ಏಳಿಗೆಗೆ ‘ಎಲ್ಲರ-ಕನ್ನಡ’ದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಬರುವವ ವರೆಗೂ ಇರುವ ದಾರಿ ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಮೀಡಿಯಮ್ಮಲ್ಲಿ, ಇಂಗ್ಲೀಶಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಒತ್ತುಕೊಟ್ಟು ಕಲಿಯುವುದು.

‘ಎಲ್ಲರ-ಕನ್ನಡ’ಕ್ಕೆ ಇರುವ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ವಿರೋಧವನ್ನು ನೀಗಿಸಲು ಏನು ಉಪಾಯಗಳನ್ನು ಹವಣಿಸಿದ್ದೀರಿ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಆ ಉಪಾಯಗಳಿಂದ ಎಲ್ಲರ-ಕನ್ನಡ ನನಸಾದರೇ ಆಗ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಗರ ತಮ್ಮ ಕನ್ನಡ-ನುಡಿಯಲ್ಲೇ ಅರಿವಿನ ಮಹಲುಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಅದರಲ್ಲಿ ದೊರೆ-ದೊರೆಸಾನಿಗಳಂತೆ ವಿರಮಿಸುವರು. ಆ ಕಾಲ ಬರಲಿ ಎಂಬ ಸದಾಶಯ!