ಬಿಜೆಪಿ ಆಡಳಿತದಡಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ಶೇತ್ರ

-ಪ್ರಿಯಾಂಕ್ ಭಾರ್ಗವ್

ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯಸರ್ಕಾರವು ಬಿಜೆಪಿ ಪಕ್ಷದ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಾಗಲಿಂದ, ಕಲಿಕೆ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ, ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಕೂಡಾ. ಕಳೆದ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡಲಾದ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳಿಂದಾಗಬಹುದಾದ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಲಾಗಿದೆ.

ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ತಾನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಭಾಷಾನೀತಿಯನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಎಡವಿದ್ದು
ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮ ನಡೆಸುವುದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾ, ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಮಾಧ್ಯಮಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಲು ಸರಕಾರ ಮುಂದಾಗಿತ್ತು. ಶಾಲೆಗಳು ಕೋರ್ಟು ಮೆಟ್ಟಿಲೇರಿ, ಸುಪ್ರೀಮ್ ಕೋರ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಈ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರಣೆ ಕೂಡಾ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಸರ್ಕಾರದ ಕಡೆಯಿಂದ ಯಾವ ವಾದ ಮಂಡನೆಯಾಗುತ್ತಿದೆಯೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಪತ್ರಿಕಗಳಲ್ಲಂತೂ “ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಹಿನ್ನಡೆ, ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಶಾಲೆಗಳ ಗೆಲುವು” ಎಂಬಂತಹ ಸುದ್ದಿ ಆಗಾಗ ಬರುತ್ತಲೇ ಇದೆ. ಶಾಲೆಗಳು ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾ, “ತಾಯ್ನುಡಿಯಲ್ಲೇ ಕಲಿಕೆ ಒಳಿತು” ಎಂಬ ನೀತಿಯನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕ ಸರ್ಕಾರ ಪಾಲಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವುದನ್ನು ಹೇಳಿದ್ದರೂ, ತನ್ನ ನಡೆಯನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಕೋರ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಹಿನ್ನಡೆ ಎಂಬ ಸುದ್ದಿ ನೋಡಿದರೆ, ಸರ್ಕಾರವು ತನ್ನ ಭಾಷಾನೀತಿಯನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಎಡವಿದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಬಿಜೆಪಿ ಸರ್ಕಾರದ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ನಡೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ, ತಾಯ್ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣದ ಬಗ್ಗೆ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಬದ್ಧತೆ ಇಲ್ಲವೇನೋ ಎಂದನಿಸುತ್ತದೆ.

ಶಾಲೆಗಳ ಮುಚ್ಚುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಕಡೆಗಣನೆ
ಸುಮಾರು 3000 ಸರ್ಕಾರೀ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚುವುದು, ಗಡಿನಾಡ ಕನ್ನಡ ಶಾಲೆಗಳ ಕಡೆಗಣನೆ ಇವೆಲ್ಲವೂ ನೇರವಾಗಿ ಮುಂದಿನ ಒಂದು ಪೀಳಿಗೆಯನ್ನೇ ತಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಸಾಕಷ್ಟು ವಿರೋಧದ ನಡುವೆಯೂ, ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೇ ಸಾಗಿರುವ ’ಶಾಲೆ ಮುಚ್ಚುವಿಕೆ’ ಸುಮಾರು 10,000 ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಶಾಲೆಯಿಂದ ಹೊರಗಿಟ್ಟಿದೆ ಎಂಬುದು ಬಲ್ಲವರ ಅನಿಸಿಕೆ.  ಹೀಗೆ ಶಾಲೆಯಿಂದ ಹೊರಗುಳಿದವರು ಇನ್ಯಾವತ್ತೂ ಶಾಲೆಗೆ ವಾಪಸ್ ಬರಲಾರರು, ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯಲಾರರು. ಕಲಿಕೆಯಿಂದ ದೂರಾದವರು ತಮ್ಮ ಬದುಕಿನುದ್ದಕ್ಕೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಸವಲತ್ತುಗಳಿಂದ ದೂರವೇ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ.

ರಾಜ್ಯದ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಮಾಧ್ಯಮ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ತೆರೆಯಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದು
“ಶಿಕ್ಷಣವೆಂದರೆ ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಮಾಧ್ಯಮ” ಎಂಬಂತಹ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಜನರಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಗೊತ್ತಾದ ಕೂಡಲೇ, ಸರ್ಕಾರವೇ ಮುಂದು ನಿಂತು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಮಾಧ್ಯಮ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ತೆರೆಯಿತು.
ಬಿಬಿಎಂಪಿ ಅಡಿಯಿದ್ದ ಶಾಲೆಯನ್ನು, “ಉತ್ತಮ ಆಡಳಿತಕ್ಕಾಗಿ ಖಾಸಗಿಯವರಿಗೆ ವಹಿಸಿಕೊಡುವದಾಗಿ” ಹೇಳುತ್ತಾ, ’ಭಾರತೀಯ ವಿದ್ಯಾ ಭವನ’ಕ್ಕೆ ವಹಿಸಿಕೊಡಲಾಯಿತು. ಬಿಬಿಎಂಪಿ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮ ಶಾಲೆಯಾಗಿದ್ದದ್ದು,  ’ಭಾರತೀಯ ವಿದ್ಯಾ ಭವನ’ದಡಿಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಮಾಧ್ಯಮ ಶಾಲೆಯಾಯಿತು. ಅಲ್ಲದೇ, ರಾಜ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯ ಅಡಿಯಿದ್ದ ಈ ಶಾಲೆಯನ್ನು, ಕೇಂದ್ರ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಗೆ (ಸಿಬಿಎಸ್‍ಇ) ಒಪ್ಪಿಸಲಾಯಿತು. ಹಾಗೆ ಮಾಡಲು ಪಾಲಿಸಬೇಕಾಗಿದ್ದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಲಾಯಿತು.
“ತಾಯ್ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಲಿಕೆಯೇ ಒಳಿತು” ಎಂಬುದನ್ನು ಜಗತ್ತಿನ ಎಲ್ಲಾ ವಿಗ್ನಾನಿಗಳೂ ಸಾರಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಸರ್ಕಾರ ಮಾತ್ರ ತನ್ನೊಲವು ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ಮಾಧ್ಯಮದೆಡೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸಿತು.
ಈ ಎಲ್ಲಾ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಲಿಕೆಯು ಕಬ್ಬಿಣದ ಕಡಲೆಯಂತೆನಿಸಿ, ಮಕ್ಕಳು ಶಾಲೆ ತೊರೆಯುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೇ ಹೆಚ್ಚು.

ಪಟ್ಯಪುಸ್ತಕ ಮರುರಚನೆ
ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಂಡ ಕೂಡಲೇ ಪಟ್ಯಪುಸ್ತಕ ಮರುರಚನೆಗೆ ಕೆಲಸ ಶುರುಮಾಡಲಾಯಿತು. ಪಟ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳ ಕರಡುಪ್ರತಿ ಓದಿದ ಹಲವರು, ಅದರಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿರುವ ವಿಚಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತೆತ್ತಿದ್ದಾರೆ. “ಅದರಲ್ಲಿ ವೈದಿಕ ಸಂಸ್ಕ್ರುತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಪರಿಚಯವಿದೆ, ಮಣ್ಣಿನ ಸಂಸ್ಕ್ರುತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತೇ ಇಲ್ಲ” ಎಂಬ ಆರೋಪಗಳೂ ಕೇಳಿಬಂದಿವೆ. ಶಿಕ್ಷಣವು ಮಕ್ಕಳ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಗಟ್ಟಿ ಬುನಾದಿಯಾದ್ದರಿಂದ, ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದನ್ನೂ ಕಡೆಗಣಿಸಿರಬಾರದು. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಸುತ್ತಲಿನ ಮಂದಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸಂಸ್ಕ್ರುತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಪರಿಚಯಿಸುತ್ತಲೇ, ಬೇರ ಬೇರೆ ನಾಡುಗಳಲ್ಲಿರುವ ಸಂಸ್ಕ್ರುತಿಗಳ ಪರಿಚಯವನ್ನೂ ಮಾಡಿಸಬೇಕು. ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ, ಸಂಸ್ಕ್ರುತಿಗಳಲ್ಲಿರುವ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸುವ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಮೂಡಿಸಬಲ್ಲ ಪಟ್ಯವೇ ಇವತ್ತು ಬೇಕಿರೋದು.
ಇತಿಹಾಸದ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಆಗಿಹೋದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಸುದೀರ್ಗವಾಗಿ ಪರಿಚಯಿಸುವಂತಿರಬೇಕು. ಜೊತೆಗೇ, ಹೊರನಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದುಹೋದ ಇತಿಹಾಸದ ಮುಖ್ಯ ಗಟನೆಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರೆ ಸಾಕು. ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ತೋರಿಸಿ, ಹೊರನಾಡ ಇತಿಹಾಸವನ್ನೇ ಸುದೀರ್ಗವಾಗಿ ಪರಿಚಯಿಸುವ ಇತಿಹಾಸದ ಪಟ್ಯ ಬೇಡ.
ಇನ್ನು ಮಂದಿಯಾಳ್ವಿಕೆಯ (ಡೆಮಾಕ್ರಸಿಯ) ಬಗ್ಗೆ ತಪ್ಪು ಅನಿಸಿಕೆ ಮೂಡುವಂತಹ ಪಟ್ಯವಿದೆ ಎಂಬ ಮಾತುಗಳೂ ಕೇಳಿ ಬಂದಿವೆ. ಮಂದಿಯಾಳ್ವಿಕೆಯ ಸರಿಯಾದ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸಿಕೊಡಬೇಕೇ ಹೊರತು, ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಪಕ್ಷದ ಆಸೆಗಳಿಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಬಿಂಬಿಸಬಾರದು. ಮಂದಿಯಾಳ್ವಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ತಪ್ಪರಿವು ಹೊಂದಿರುವ ಮಕ್ಕಳು, ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮಂದಿಯಾಳ್ವಿಕೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ತಾನೇ ಬಲಪಡಿಸಿಯಾರು?

ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೂಲಕ ಸಂಸ್ಕ್ರುತ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ಪ್ರಯತ್ನ
ಸಂಸ್ಕ್ರುತ ಕಲಿಕೆಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿ ಕೊಡಬೇಕೇ ಹೊರತು, ಅದನ್ನು ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿಸಿದರೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅದು ಇನ್ನೊಂದು ಹೊರೆಯೇ. ಆದರೆ, “ಸಂಸ್ಕ್ರುತ ಕಲಿಕೆ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಲಿ” ಎಂದು ಹಿರಿಯ ಕಾದಂಬರಿಕಾರರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ನೋಡಿದರೆ, ಜನತೆಯ ಒತ್ತಾಯವೆಂಬಂತೆ ಬಿಂಬಿಸಿ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕ್ರುತ ಕಡ್ಡಾಯ ಮಾಡುವ ಹುನ್ನಾರವೇ ಇದ್ದಂತಿದೆ.
ಇದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವೆಂಬಂತೆ, ಸರ್ಕಾರೀ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಅಭಿಯಾನ ಕೂಡಾ ನಡೆಸಲಾಯಿತು. ಪಟ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಭಗವದ್ಗೀತೆಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಲು ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳುವುದಾಗಿ ಸರ್ಕಾರ ಹೇಳಿತು.
“ಕನ್ನಡದ ಮಕ್ಕಳು, ಸಂಸ್ಕ್ರುತ ಶ್ಲೋಕಗಳನ್ನು ಬಾಯಿಪಾಟ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಏನನ್ನು ಗಳಿಸಿಯಾರು?” ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ತಕ್ಕ ಉತ್ತರ ಸರ್ಕಾರದ ಕಡೆಯಿಂದ ಬರಲಿಲ್ಲ.

ನಮ್ಮ ಸಂವಿಧಾನವು ಹೇಳಿರುವಂತೆ, ಸರಕಾರದ ಹಣದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಧಾರ್ಮಿಕ ಬೋಧನೆ ಮಾಡದೇ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮುಂದಿನ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಬೇಕಾದ ಶಿಕ್ಷಣ ಚೆನ್ನಾಗಿ ದೊರಕಿಸಿಕೊಟ್ಟರೆ, ಅದಕ್ಕಿಂತಾ ದೊಡ್ಡ ಕೆಲಸ ಇನ್ನೊಂದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲಿ. ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಕೆಲವು ನಡೆಗಳು ತುಂಬಾ ಜವಾಬ್ದಾರಿತನದಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದಾಗಿರಬೇಕು. ನಾಡಿನ ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಮಕ್ಕಳ ನಾಳೆಗಳು ಇದರ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿರುವುದರಿಂದ, ಸರ್ಕಾರವು ದೂರದ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಅರಿತು ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡಲಿ.

* * * * * * * *

ಚಿತ್ರಕೃಪೆ : http://www.megamedianews.in